مقاله نشریه
رابطه ارزش افزوده نقدی، ارزش افزوده اقتصادی، جریانهای نقدی آزاد و سود باقیمانده با ارزش ایجاد شده برای سهامداران
چکیده:
معیارهای ارزش افزوده اقتصادی (EVA) وجریانهای آزاد نقدی(FCF) مقیاس های اصلی اندازه گیری ارزش هستند که نارسایی های سایر معیارهای حسابداری را ندارند و توجه به این معیارها در کنار معیارهای ارزش افزوده نقدی (CVA) و سود باقیمانده(RI) باعث ایجاد هم سویی بین منافع طبقه سهامدار و مدیران می شوند. در این تحقیق به رابطه ارزش افزوده نقدی ، ارزش افزوده اقتصادی ،جریانهای نقدی آزاد و سود باقیمانده بعنوان متغیرهای مستقل با ارزش ایجاد شده برای سهامداران بعنوان متغیر وابسته پرداخته شد. برای این منظور اطلاعات 74 شرکت از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1387-1383 مورد استفاده قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه ها، شرکتهای نمونه به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول، شرکتهایی که خلق ارزش داشته اند(نرخ بازده واقعی سهام بیشتر از نرخ بازده موردانتظار است) و گروه دوم،شرکتهایی که تخریب ارزش نموده اند (نرخ بازده واقعی سهام کمتر از نرخ بازده موردانتظار است). فرضیه های تحقیق از طریق روش های آماری رگرسیون و آزمون مقایسه دو معادله رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS آزمون شدند و نتایج نشان داد که مدل ارزش افزوده اقتصادی و جریانهای نقدی آزاد با ضریب تعیین 0.317 به عنوان قویترین و مدل ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده نقدی با ضریب تعیین 0.163 به عنوان ضعیف ترین مدل پیش بینی ارزش ایجادشده برای سهامداران می باشند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران EVAوRI شاخص های بهتری برای پیش بینی CSV بوده ودر کنار سایر شاخص ها مانند FCF و CVA نتایج مطلوبتری بدست می دهند.
رابطه ارزش افزوده نقدی، ارزش افزوده اقتصادی، جریانهای نقدی آزاد و سود باقیمانده با ارزش ایجاد شده برای سهامداران
دانلود ترجمه مقاله هزینه های نمایندگی جریان نقدی آزاد و محافظه کاری شرطی
هزینه های نمایندگی جریان نقدی آزاد و محافظه کاری شرطی
Agency costs of free cash flow and conditional conservatism
هزینه های نمایندگی؛ محافظه کاری شرطی؛ دارایی های نقدی؛ جریان نقدی آزاد
سفارش ترجمه تخصصی این مقاله
دانلود رایگان مقاله انگلیسی
1. مقدمه 2. مقالات پیشین و توسعه فرضیات 3. طرح تحقیق و انتخاب نمونه 4. نتایج تجربی 5. نتیجه گیری
مقدمه: این مطالعه بررسی می کند که آیا هزینه های نماینده بالقوه «جریان نقدی آزاد» (FCF) بر سطح محافظه کاری شرطی شرکت تاثیر می گذارد یا خیر. مطالعه قبلی نشان داده اند که زمانی که شرکت ها در معرض اضافه سرمایه گذاری قرار دارند، سرمایه گذاران مقدار پول نقد را کاهش می دهند و در نتیجه، ارزش شرکتی کاهش می یابد. ینسن (1986) این نوع افت ارزش شرکت را هزینه های نمایندگی FCF می نامد، که نوعی هزینه نمایندگی بین یک مدیر و سهامداران است. اکثر مطالعات قبلی بر حاکمیت شرکتی به عنوان یک مکانیزم نظارتی برای تعارض نمایندگی مدیر-سهامدار، تاکید کرده اند (دیتمار و ماهرت-اسمیت، 2007؛ دیتما، ماهرت-اسمیت و سروائس، 2003؛ پینکوویتز و ویلیامسون، 2007). اما، ساختارهای حاکمیتی فی نفسه برای رفع بهینه مسائل نمایندگی طراحی نشده است و آنچنان زیاد پاسخگوی تقاضاهای ذینفعان نیستند (ریچادرسون، 2006). علاوه بر جبران کردن سهامدار، که ماهیت عطف به آینده دارد و بسیار پر هزینه است، اقدامات خاصی وجود ندارند که سهامداران بتوانند علیه سلب مالکیت مدیریتی احتمالی بکار بگیرند. پژوهش های قبلی، شواهد فراوانی از این بیان کرده اند که تشخیص به موقع زیان به صورت نامتقارن، که در غیراینصورت به آن محافظه کاری شرطی گفته می شود، به عنوان یک حمایت کننده به اعتبار پیش بینی بر خلاف فرصت گرایی مدیریتی عطف به گذشته، در عین حال اینکه مبتنی بر تقاضا هستند، عمل می کند (برای جریان آزاد نقدی (FCF) مثال، بیتی، وبر و یو، 2008؛ گائو، 2013؛ هولتهاوسن و واتز، 2001؛ لافونت و رویچودهوری، 2008؛ لافوند و واتز، 2008؛ رامالینگگوودا و یو، 2012؛ واتز، 2003 الف). محافظه کاری شرطی ، استانداردهای تایید سخت گیرانه تری برای تشخیص سود نسبت به زیان تحمیل می کند و در نتیجه باعث می شود زیان ها جلوی محقق سازی قرار بگیرند و باعث تاخیر در تشخیص سود تا زمان محقق سازی شوند. الزام گزارشگری محافظه کارانه باعث می شود که تشخیص زیان ها از اضافه سرمایه گذاری به احتمال کمتر به آینده محول شود و دانش برپایه پیش بینی که زیان های آتی در جریان نقدی در درآمد به صورت زودتر، تشخیص داده می شود، موانعی برای مدیرانی بوجود می آورد که می خواهند پروژه های «ارزش فعلی خالص» (NPV) منفی را بر عهده بگیرند (بال و شیواکومار، 2006). از آنجایی که محافظه کاری شرطی می تواند در برابر سلب مالکیت احتمالی مدیریت محافظت فراهم کند، اما تقاضا برای محافظه کاری شرطی باید با هزینه های نمایندگی FCF افزایش یابد.
Introduction: This study investigates whether potential agency costs of free cash flow (FCF) affect a firm's level of conditional conservatism. Previous studies document that when companies are prone to overinvest, investors discount the value of cash and, consequently, the corporate value. Jensen (1986) refers to this type of loss of firm value as the agency costs of FCF, a type of agency costs between a manager and shareholders. Most prior studies focus on corporate governance as amonitoring mechanism for manager–shareholder agency conflict (Dittmar & Mahrt-Smith, 2007; Dittmar, Mahrt-Smith, & Servaes, 2003; Pinkowitz &Williamson, 2007). However, governance structures are not designed ex ante to optimally mitigate agency problems and are not very responsive to demands arising from stakeholders (Richardson, 2006). Other جریان آزاد نقدی (FCF) than shareholder litigation, which is ex post in nature and very costly, there is no specific action that shareholders can take against possible managerial expropriation. Prior research provides ample evidence that asymmetrically timely loss recognition, otherwise known as conditional conservatism, serves as an ex ante safeguard against ex post managerial opportunism while at the same time being demand driven (e.g., Beatty, Weber, & Yu, 2008; Gao, 2013; Holthausen &Watts, 2001; LaFond & Roychowdhury, 2008; LaFond & Watts, 2008; Ramalingegowda & Yu, 2012; Watts, 2003a). Conditional conservatism imposes stricter verification standards for recognizing gains than for losses, which results in recognition of losses ahead of realization and a delay in the recognition of gains until realization. The requirement of conservative reporting makes the recognition of losses from overinvestments less likely to be deferred to the future, and ex ante knowledge that future losses in cash flows will be recognized in income in a timelier manner provides disincentives for managers who might otherwise undertake negative net present value (NPV) projects (Ball & Shivakumar, 2006). As conditional conservatism can provide protection from possible managerial expropriation, the demand for conditional conservatism should increase with the agency costs of FCF.
سرمایه گذاری و بانکداری
ما در کلینیک اقتصاد کامل‌ترین دوره های اقتصاد، سرمایه گذاری و بانکداری را به زبان فارسی ارائه می دهیم
در دوره جامع اقتصاد کلان ، دو کتاب درسی برتر را که در دانشگاه های رده اول دنیا (ام آی تی و هاروارد) تدریس می شود به طور کامل تدریس کرده ایم
تدریس آخرین ویرایش
کتاب های درسی
باورنکردنی است اما برخی از دانشکده های اقتصاد ایران کتاب هایی را تدریس می کنند که ۵۰ سال پیش نوشته شده است
اما در کلینیک اقتصاد تمامی دوره ها براساس به روزترین کتاب ها جریان آزاد نقدی (FCF) تدوین می شود
کتاب هایی که در دانشگاه های برتر دنیا تدریس می شوند
امکان پرداخت
قسطی دوره ها
نگران پرداخت شهریه دوره ها نباشید
شما در کلینیک اقتصاد می توانید هزینه ی دوره ها را به اقساط پرداخت کنید و از آموزش به روز ما منتفع شوید
به امید روزی که کیفتون پر پول باشه
بازگشت ۱۰ درصد خرید
به کیف پول
مهمترین سرمایه ما در کلینیک اقتصاد شبکه چند هزار نفری دانشجویان ماست.
برای تشویق شما عزیزان به تداوم آموختن دوره های کاربردی، ۱۰ درصد از خرید شما به کیف پولتان عودت داده می شود تا شرکت در سایر جریان آزاد نقدی (FCF) دوره ها برای شما آسان شود
ارائه مدرک معتبر
به همراه ترجمه رسمی
آن دسته از همراهان کلینیک اقتصاد که تمایل به اخذ گواهی پایان هر دوره را دارند، باید پس از تکمیل مجموعه دوره های مورد نظر از طریق لینک زیر، درخواست صدور مدرک نمایند. هزینه صدور مدرک معتبر از سوی موسسه آموزش عالی ترجمان علوم به همراه ترجمه رسمی ، ۷۰۰ هزار تومان می باشد
اقتصاد خرد (۴)
تدریس همزمان آخرین ویرایش دو کتاب برتر دنیا، منکیو و کروگمن
🥇 تنها دوره جامع و به روز اقتصاد خرد در ایران 🥇
شروع از ۳۰ شهریور، جریان آزاد نقدی (FCF) دوشنبه ها و چهارشنبه ها
ساعت ۲۱ الی ۲۲:۴۵
۶ جلسه، مجموعا ۱۵ ساعت
دانشجویان دوره‌های کلینیک اقتصاد ۵۰ هزارتومان، دانشجویان اقتصاد ۱۵۰ هزار تومان و دانشجویان غیراقتصاد ۱۰۰ هزار تومان تخفیف، با فرستادن تصویر کارت دانشجویی به اکانت تلگرامی econclinic1@ دریافت خواهند کرد.
✅✅بعد از ثبت نام، جهت عضویت در گروه تلگرامی به اکانت تلگرامی Econclinic1@ پیام دهید و یا به صفحه دوره مراجعه نمایید ✅✅
✅✅ پیش نیاز این دوره، دوره های خرد ۱، ۲ و ۳ می باشد. عزیزانی که در دوره های قبلی شرکت نکرده اند از طریق صفحه دوره جامع اقتصاد خرد ثبت نام کنند ✅✅
ارزش نهایی (Terminal Value)
ارزش پایانی یا ارزش نهایی که به عنوان ارزش افق یا ارزش مستمر نیز شناخته می‌شود، معیار مالی مهمی است که در صورت پیش‌بینی جریانات نقدی آینده باید آن را بدانید. برای آشنایی با مفاهیم و نحوه محاسبه ارزش پایانی، در این مقاله با ما همراه باشید.
تعریف Terminal Value
به ارزش اوراق بهادار در سررسید یا ارزش دارایی خاصی در زمان معینی در آینده ارزش نهایی (Terminal Value) گفته می‌شود که تعیین آن با توجه به 3 فاکتور ارزش حال دارایی، نرخ بهره بازار و نرخ رشد است. Terminal Value از جمله موارد مهم در ارزش‌گذاری به روش DCF است.
چرا از ارزش نهایی استفاده می‌کنیم؟
دو جزء اصلی در ارزش‌گذاری به روش DCF وجود دارد:
1) دوره پیش‌بینی
دوره پیش‌بینی معمولاً 3-5 سال برای یک تجارت معمولی است (اما در برخی از انواع آن می‌تواند بسیار طولانی‌تر باشد؛ مشاغلی مانند نفت و گاز یا معدن)، زیرا این مدت زمان معقولی برای انجام مفروضات دقیق می‌باشد. وقتی مفروضات دقیق‌تر می‌شود از ارزش پایانی استفاده می‌کنیم. عواملی در محاسبه ارزش‌گذاری وجود دارد که غیرقابل پیش‌بینی هستند و امکان پیش‌بینی دارایی شرکت در آینده دور وجود ندارد، به همین دلیل محاسبه از دقت بالایی برخوردار نخواهد بود.
2) ارزش پایانی
استفاده از "ارزش نهایی" بدان معناست که شرکت در زمان معینی در آینده به فروش رسیده و قیمت فروش معادل با ارزش نهایی مورد استفاده در محاسبه است. پیش‌بینی ارزش در آینده‌ای که سعی می‌کنید به دنبال آن باشید، چالش برانگیزتر می‌شود. این امر به ویژه برای چیزی که جریان آزاد نقدی عنوان می‌شود، صادق می‌باشد. با این حال، ارزش‌گذاری مشاغل و دارایی‌ها تا حد ممکن ضروری است، به همین دلیل است که از مدل‌های مالی مانند جریان نقدی تنزیل شده برای محاسبه ارزش کل یک پروژه یا کسب و کار استفاده می‌شود. ارزش پایانی یکی از دو مؤلفه اصلی جریان نقدی تنزیل شده است و به همین دلیل، احتمالاً نقش مهمی در هرگونه پیش‌بینی شرکت شما دارد.
روش‌های محاسبه Terminal Value
به دو روش می‌توان Terminal Value را محاسبه کرد:
1) روش رشد پایدار (Perpetuity Growth Model)
2) روش خروج (Exit Approach)
محاسبه روش رشد متداوم
در این روش فرض می‌شود که کسب و کار به تولید جریان آزاد نقدی یا Free Cash Flow (FCF) در حالت عادی برای همیشه ادامه خواهد داد. در این جا بهتر است توضیحی مختصر در خصوص FCF ارائه دهیم:
جریان نقدی که شرکت پس از خروج وجه نقد، به جهت حفظ دارایی‌هایش در اختیار دارد را جریان آزاد نقدی می‌گویند. جریان آزاد نقدی با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌گردد:
جریان آزاد نقدی = (جریان وجوه نقد ناشی از فعالیت‌های عملیاتی + هزینه بهره) – ( سپر مالیاتی برای هزینه بهره + هزینه سرمایه‌ای)
در روش رشد متداوم، مقدار ارزش نهایی از تقسیم جریان نقدی دارایی در سال n+1 بر اختلاف نرخ تنزیل و نرخ رشد به‌دست آورد.
محاسبه روش خروج
در این روش پارامترهایی نظیر فروش و درآمد سال آخر شرکت و شرکتهایی که در بازار مشابه هستند، استفاده می‌شود.
B : آمار فروش مورد انتظار شرکت در سال آخر
EV/B : میانگین نسبت ارزش شرکتهای مشابه به فروش آن‌ها
راه‌های مختلفی برای محاسبه Terminal Value وجود دارد که بسته به شرایط، می‌توانند انتخاب شوند.
ارزش گذاری دارایی های مالی
ارزش جریان آزاد نقدی (FCF) گذاری بر پایه ارزش فعلی جریانهای نقدی آتی بر این مبنا تعریف می‌شود که مالک هر سهم، در حقیقت مالک بخشی از جریانات نقدی است که قرار است در آینده توسط شرکت کسب شود. این روش که مبنای مدل‌های تنزیل شده جریانات نقدی یا DCF) Discounted Cash Flow) است، طی چهار مرحله انجام می‌شود: ۱- انتخاب مدل مناسب از بین مدل‌های DCF یا به‌عبارت‌دیگر تعریف کردن جریان نقدی ۲- پیش‌بینی جریانات نقدی ۳- انتخاب روش مناسب برای محاسبه نرخ تنزیل ۴- محاسبه نرخ تنزیل مناسب
یکی از رایج‌ترین مدل های ارزش گذاری سهام، مدل تنزیل سود تقسیمی یا DDM) Dividend Discount Model) است که جریان نقدی را برابر سود تقسیمی شرکت تعریف می‌کند. در واقع این مدل می‌کوشد تا ارزش فعلی شرکت را از طریق محاسبه ارزش فعلی سودهای نقدی که شرکت در آینده تقسیم خواهد کرد، به دست آورد. معمولا زمانی از این مدل برای محاسبه ارزش سهام یک شرکت استفاده می‌شود که: شرکت سودده باشد و سود نقدی پرداخت کند. سیاست تقسیم سود، منطقی و متناسب با سودآوری شرکت است. سرمایه‌گذار قادر نیست سیاست تقسیم سود شرکت را تغییر دهد.
یکی دیگر از مدل های ارزش گذاری سهام، مدل جریان نقدی آزاد یا FCF) Free Cash Flow) است. معمولا زمانی از این مدل برای محاسبه ارزش سهام یک شرکت استفاده می‌شود که: شرکت سود نقدی سهام پرداخت نمی‌کند یا سود پرداختی، متناسب با سودآوری شرکت نیست. جریان نقدی آزاد، شاخص مناسبی برای محاسبه سوددهی شرکت است. ارزش‌گذاری از نگاه سهامدار عمده در حال انجام است. سرمایه‌گذار مالکیت کنترلی در شرکت دارد و در سیاست‌های شرکت ازجمله تقسیم سود تأثیرگذار است. جریان نقدی آزاد خود به دو مورد تقسیم می‌شود:
یکی دیگر از مدل های ارزش گذاری سهام، مدل تنزیل جریانات نقدی درآمد باقیمانده یا پسماند (Residual Income) است. درآمد باقیمانده عبارت است از مابه‌التفاوت سود شرکت و بازده مورد انتظار سهامداران در هر دوره که بازده مورد نظر در حقیقت هزینه فرصت سهامداران را بیان می‌کند. بنابراین درآمد باقیمانده سودی است که علاوه بر پوشش هزینه فرصت سهامداران به‌دست‌آمده است. به‌عنوان‌مثال فرض کنید حقوق صاحبان سهام در ابتدای سال معادل ۲۰۰ میلیون تومان باشد. اگر نرخ بازده مورد نظر سهامداران برابر با هشت درصد باشد و سود خالص جریان آزاد نقدی (FCF) شرکت معادل ۱۸ میلیون تومان باشد، بازده مورد نظر برابر با ۱۶ میلیون تومان (٪۸×۲۰۰) و درآمد باقیمانده برابر دو میلیون تومان(۱۶-۱۸) خواهد بود. براساس این مدل ارزش سهام شرکت برابر حاصل جمع ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و ارزش تنزیل شده درآمدهای باقیمانده آتی شرکت است.
دیدگاه شما