برنامهریزی مدیریت ریسك
منبع خبر: harvard extension – دنیای اقتصاد
کلمات کلیدی
مدیریت ریسک- توفان مغزی- برنامه ریزی- آستانه تحمل رسیک- کنترل ونظارت- سرمایه- اخبار اقتصادی- توفان مغزی- برنامه ریزی- آستانه تحمل رسیک- کنترل ونظارت- سرمایه- اخبار اقتصادی
متن خبر
تغییرات ابتکاری در سازمانها ذاتا با ریسک همراه هستند. اما اغلب خطرات و ریسک بالقوه موجود، در ابتدای کار نادیده گرفته میشوند. اگر خواهان موفقیت هستیم، باید ریسک برنامهریزی مدیریت ریسك را بپذیریم. در اصل تغییر مبتکرانه، خود زاییده تجزیه و تحلیل ریسک است و هنگامی رخ میدهد که خطر دست روی دست گذاشتن و انجام ندادن کار، بالاتر از ریسک شروع یک تغییر یا یک ابتکار تجربی باشد.
هنگامی که تغییرات را هدایت میکنید، به جای اجتناب از در نظر گرفتن انواع هزینهها، باید بر دانش پیشبینی و مدیریت ریسک تمرکز کنید.خبر خوب این است که مدیریت ریسک مانند دانش هوا فضا پیچیده نیست. دیوید شور از طریق فعالیت گسترده با تغییرات مبتکرانه، شش مرحله کلیدی برای مدیریت موثر ریسک را شناسایی کردهاست. با پیروی از این مراحل در ابتکار، درک خواهید یافت که چگونه پذیرش ریسک میتواند منجر به موفقیت شود.
شش مرحله برای مدیریت موثر ریسک
۱- از ابتدا ریسک وخطراتی را که با آن مواجه هستید شناسایی کنید: با ایجاد یک لیست، فرآیند تغییرات را با در نظر گرفتن پیششرطهای لازم برنامهریزی کنید. درست همانطور که نتایج یک پروژه تیم را قادر میسازد تا پس از پایان انجام کار درستی یا نادرستی عملکرد خود را بسنجند، پیششرطها فضای لازم را برای این تفکر فراهم میکند که چه مواردی در پروژه میتواند نادرست باشد. در حالی که جلسات توفانهای فکری تیم را برگزار میکنید، باید یک شبکه گسترده احتمالات را قالببندی کنید. عوامل درونی پروژه و همچنین افرادی که خارج از کنترل تیم هستند را در نظر بگیرید. برای مثال، خطر مقاومت بالقوه ذینفعان (سهامداران) را که تقریبا همیشه در تغییرات مبتکرانه وجود دارد، در نظر بگیرید.
۲- ریسک را با کمیت شناسایی کنید: همه مخاطرات و ریسکها برابر نیستند. خطر یک تاخیر اندک در تأمین مالی، ممکن است بسیار متفاوت از خطر جدا شدن یک شریک اصلی از صندوق سرمایهگذاری مشترک باشد. با محاسبه ریسک، نفوذ احساسات را کاهش میدهید و میتوانید انواع ریسک را با هم مقایسه کنید. یکی از روشها، شناسایی و محاسبه ریسک در دو بعد است: ۱- احتمال وقوع ریسک ۲- تاثیر ریسک در صورت وقوع. با استفاده از یک مقیاس اهمیت سنجی از یک تا پنج، بهصورت جداگانه برای هر یک از دو عامل مطرح شده، میتوانید ابعاد خطراتی را که شناسایی کردهاید، ارزیابی کنید. سپس عدد حاصل از ریسک هر عامل را در هم ضرب کرده و نتیجه نهایی عامل ریسک، که عددی بین ۱ تا ۲۵ خواهد بود را شناسایی کنید.
۳- آستانه تحمل ریسک ایجاد کنید: حد تحمل ریسک را در پروژه تغییرات در نظر بگیرید، سپس یک آستانه ایجاد کنید. اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، آستانه ریسک را میتوانید از طریق کمیسازی آن، که در مورد قبل بهدست آوردید محاسبه کنید. بهعنوان مثال، در مقیاس ۱ تا ۲۵، از عدد ۱۲ بهعنوان آستانه خود شروع کنید. ریسکهای کمیتان برنامهریزی مدیریت ریسك را نسبت به عدد آستانه مقایسه کنید، سپس وقت خود را صرف فکر کردن در مواردی که از آستانه تجاوز کردهاید کنید و در صورت نیاز مجددا برنامهریزی کنید.
۴- برنامههای جایگزین ایجاد کنید: برای هر ریسک، یک تدبیر و راهحل در نظر بگیرید. ابتدا، در مورد چگونگی اقداماتی که میتوانید انجام دهید، تا ریسک را از بین ببرید یا کاهش دهید فکر کنید. ممکن است یک اصلاح و تعدیل کوچک در پروژه شما احتمال ریسک را به صفر کاهش دهد. سپس، به مواردی فکر کنیدکه احتمال وقوع بالایی دارند. به عبارت دیگر، اگر خطر یک عامل غیر قابل اجتناب برنامهریزی مدیریت ریسك باشد، از خود بپرسید آیا تیم قادر خواهد بود بهراحتی آن را مهار کند؟ آیا این میزان خطر نیاز به بازنویسی کامل پروژه دارد؟ هرچه بیشتر برای پیشگیری از خطرات برنامهریزی کنید، بهتر، آمادهتر و موفقتر خواهید بود – و میتوانید ابتکار عمل خود را در مسیر حفظ کنید.
۵- در طول زمان بر ریسک کنترل و نظارت کنید: علاوه بر نمودار گانت،گزارشهای وضعیت، داشبوردها و برنامهریزی مدیریت ریسك برنامهریزی مدیریت ریسك سایر ابزارهایی که به شما در پیشبینی پیشرفت در سازمان کمک میکنند، میتوانید نمودار دیگری با عنوان ثبت ریسک ایجاد کنید که انواع مخاطرات، عوامل ریسک و وضعیت فعلی را مشخص کند. هنگامی که به یک نقطه عطف در این نمودار رسیدید، احتمال دارد یک عامل ریسک یا چند مخاطره که دیگر امکان وقوع ندارند، حذف شوند. شاید گونهای جدید از خطرات ایجاد چالش کنند و نیاز به رسیدگی داشته باشند، یا شاید یک خطر جدید شناسایی شود و نیاز به ارزیابی داشته باشد. هدف این است که تمام مخاطرات و انواع ریسک احتمالی را در پروژهها شناسایی کنید. (نمودار گانت: نمودار میلهای است که برنامه زمانبندی پروژه را نشان میدهد گانت چارت یا نمودار گانت وسیلهای مفید برای برنامهریزی و زمانبندی پروژهها است-م)
۶- تعیین یک مسوول کنترل ریسک: در صورت امکان یک عضو مشخص از تیم را برای مسوولیت نظارت بر ریسک و نقاط عطف مشخص کنید. تیمهایی که روی طرحهای تغییرات مبتکرانه کار میکنند، در حالت پیشفرض خوشبین هستند. در حالی که دیگر اعضای تیم میگویند: «این کار به خوبی پیش خواهد رفت»، کسی باید باشد که بگوید، «آسمان ابری است» یا «در ۶ جلسه گذشته این موضوع مطرح شده اما متاسفانه اتفاق نیفتاده است.» برای موفقیت در مدیریت ریسک، باید آنرا فعالانه پیشبینی کنید و برای موفقیت تغییر مبتکرانه، باید صادقانه ارتباط برقرار کنید. با تیم خود صحبت کنید و با مدیران بالا تر در مورد خطرات پروژه و موضوعاتی که در طول مسیر ایجاد شده است گفتوگو کنید. بهعنوان یک مدیر، یک فرهنگ پرورش دهید که ارزش فکر مثبت را در عین تشویق به بحثهای باز در مورد مشکلات افزایش دهد، و همزمان توانایی خود را برای مدیریت ریسک افزایش دهید. در پایان به یاد داشته باشید، تغییرپذیری به معنی درگیرشدن با ریسک است، با رویکرد عملی مناسب، اگر ریسک را بهعنوان بخشی از طبیعت تغییر شناسایی کنید، میتوانید با پیشبینی و مدیریت آن، عامل تغییر موثر در سازمان خود باشید.
افزایش ضریب نفوذ بیمه از طریق توسعه و تعالی سرمایه انسانی میسر می شود
دکتر بنیادی نایینی در دیدار با مدیرعامل بیمه دی، بکار گیری نیروی متخصص و کارآمد در شرکت های بیمه را از مهمترین مولفه های افزایش سهم بازار شرکت ها دانست.
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ علی بنیادی نائینی، معاون طرح و توسعه بیمه مرکزی در این نشست صمیمانه بر نقش و اهمیت سرمایه انسانی کارآمد تاکید کرد و گفت: خوشبختانه بیمه دی در این حوزه به صورت یک شرکت دانش بنیان عمل کرده و نیروهای جوان و متخصص را جذب کرده است.
عضو هیات عامل بیمه مرکزی افزود: یکی از استانداردهایی که می تواند در جهت بهبود همیشگی به سازمانها کمک شایانی کند، استاندارد سرمایه گذاری منابع انسانی است.
وی خاطرنشان کرد: صنعت بیمه نیز برای افزایش ضریب نفوذ بیمه باید بر جذب نیروهای متخصص و کارآمد و تجهیز آنها به علم روز سرمایه گذاری کند.
دکتر بنیادی نائینی با اشاره به ایجاد مرکز نوآوری صنعت بیمه برای اولین بار گفت: خوشبختانه این مرکز مورد توجه بسیاری از مدیران عامل شرکتهای بیمه قرار گرفته و این بیانگر تمایل صنعت بیمه برای ورود به حوزه های جدید بیمه ای است و این مرکز میتواند ایده های نو را به صنعت بیمه تزریق کند.
وی تصریح کرد: با ورود کسب و کارهای جدید، صنعت بیمه باید هوشمندانه رفتار کند و بیمه های متناسب با نیازهای آنان را فراهم کند.
معاون طرح و توسعه بیمه مرکزی، وجود معاونت برنامه ریزی و تحول کسب و کار در چارت سازمانی بیمه دی را نشان دهنده آمادگی این شرکت برای همگام سازی خود با تحولات روز جامعه دانست و گفت:
همه شرکت های بیمه باید به سمت ایجاد واحد توسعه کسب و کار و تعالی سازمانی اقدام کنند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود بر نقش مهم شبکه فروش در پایداری شرکت های بیمه تاکید کرد و گفت: توانمندسازی شبکه فروش یکی از مولفه های موفقیت شرکت های بیمه محسوب میشود و شرکت های بیمه با تعریف سر فصل های آموزشی مدون مانند مسائل فنی روز بیمه ای، مدیریت ریسک، بازاریابی،روانشناسی و . باید شبکه فروش را به سمت نقش اصلی خود که مشاور بیمه گذار است، سوق دهند.
همچنین در این نشست، محمد رضا کشاورز مدیرعامل بیمه دی، ضمن ابراز خرسندی از دیدارهای صمیمانه نهاد ناظر با شرکت های بیمه، تداوم این نشست ها را به نفع صنعت بیمه دانست و گفت: این نشست ها باعث نزدیکی و تعامل بیشتر شرکت های بیمه و نهاد ناظر و در نهایت رسیدن به یک ادبیات مشترک در صنعت بیمه می شود.
همچنین کشاورز در بخش دیگری از سخنان خود به اقدامات بیمه دی به ویژه در خصوص ارائه خدمات به ایثارگران پرداخت.
شایان ذکر است در این نشست مدیران و مشاور حوزه معاونت طرح و توسعه و مدیر روابط عمومی بیمه مرکزی و عضو هیأت عامل و سرپرست معاونت برنامهریزی و تحول کسب و کار ، مشاور مدیرعامل و مدیر سرمایه گذاری و امور سهام بیمه دی حضور داشتند.
دفاع وزیر انرژی عربستان از تصمیم اوپک در کاهش تولید نفت
وزیر انرژی عربستان سعودی، تحلیلها درباره تاثیر رکود اقتصاد جهان بر قیمت نفت را رد کرده و به دفاع از تصمیم اوپک در کاهش تولید نفت پرداخت.
«عبدالعزیز بن سلمان»، وزیر انرژی عربستان با تشریح تصمیمات اخیر «اوپک پلاس» در رابطه با کاهش سطح تولید نفت گفت که این تصمیمات برای حمایت از ثبات بازارها گرفته شده است
به گزارش فارس، به نقل از روسیا الیوم، وزیر انرژی عربستان در مصاحبه با «انرژی اینتلیجنس» گفت: تصمیم اوپک بیانگر تمایل ما برای استفاده از تمام ابزارهایی است که در اختیار داریم و این تعدیل تولید نفت نشان میدهد که در حمایت از ثبات بازار و کارایی عملکرد آن به نفع فعالان بازار، هوشیار و فعال هستیم.
وی افزود: تصمیم برای کاهش تولید ۱۰۰ هزار بشکه در روز، همانطور که نشست اوپک پلاس به وضوح نشان داد، نشان دهنده بازگشت به سطح تولید در ماه اوت است، زیرا تصمیم برای افزایش ۱۰۰ هزار بشکه در روز فقط برای ماه سپتامبر برنامه ریزی شده است.
وی تاکید کرد که اوپک پلاس قیمتها یا محدوده قیمت خاصی را هدف قرار نمیدهد و هدف آن حمایت از ثبات بازار و تعادل عرضه و تقاضا است.
وزیر انرژی عربستان تاکید کرد: بازار آتی نفت در یک چرخه معیوب و مکرر منفی متشکل از نوسانات بازار و ضعف شدید نقدینگی قرار گرفته است که در مجموع مهمترین کارکردهای اساسی بازار یعنی کشف موثر قیمتها را تضعیف میکند. این باعث میشود که هزینه مدیریت ریسک برای فروشندگان در بازار نقدی بسیار بالا باشد. این وضعیت تأثیر منفی زیادی بر نقدینگی و اثربخشی معاملات در بازارهای نفت و بازار سایر محصولات انرژی دارد.
بن سلمان گفت: این چرخه با ادعاهایی بی اساس که مبنی بر کاهش تقاضا در بازار است و اخبار مکرر مبنی بر بازگشت حجم زیادی از عرضه به بازارها و ابهام درباره اثرات احتمالی تعیین محدودیت قیمت برای نفت خام و فرآوردههای آن و اقدامات تحریمی و اعمال تحریمها منفیتر میشود.
وزیر عربستان سعودی درباره احتمال وقوع یک رکود قریب الوقوع در اقتصاد جهانی گفت: سیگنالهای متناقضی در مورد رشد اقتصادی در سراسر جهان وجود دارد و تمایل به مبالغه در برخی از این تحلیلهای منفی وجود دارد. دادههای تاریخی نشان میدهد که رکود اقتصادی میتواند با انقباض محدود در تقاضا برای نفت رخ دهد، اما تقاضا برای نفت ممکن است در سالهای رکود اقتصادی رشد کند، همانطور که در سال 1991 میلادی اتفاق افتاد.
وزیران انرژی اوپک پلاس روز دوشنبه برای کاهش تولید نفت در اکتبر به میزان مجموعا ۱۰۰ هزار بشکه در روز، به توافق رسیدند.
این اقدام پس از ابراز نگرانی عربستان در مورد کاهش قیمت نفت در ماه ژوئن با وجود کمی عرضه صورت گرفت.
با وجود اینکه عربستان از گفته بود که قیمت ها را بالا ببرد، اما تحلیلگران انتظار این اقدام اوپک پلاس را نداشتند.
تحلیلگران معتقدند این اقدام اوپک پلاس بیشتر نمادین بوده و با توجه اینکه اوپک از هدف تولید خود کمتر تولید دارد، تاثیر محدودی بر عرضه واقعی دارد.
در همین حال رویترز هم گزارش داده که اگرچه تغییر جزئی اهداف تولید اوپک پلاس، تاثیر بزرگی روی توازن عرضه و تقاضای جهانی نفت ندارد،اما نیت اوپک پلاس برای دفاع از قیمت نفت را نشان میدهد.
رویترز میگوید که هر چند اوپک پلاس به وضوح به سطح قیمت مورد نظرش اشاره نکرده است اما اقدامات اخیر آن نشان میدهد که قیمت بالای ۹۰ دلار در هر بشکه، هدف این گروه است.
این خبرگزاری میگوید: مشکل اوپک پلاس این است که هدفگذاری برای چنین سطح قیمتی در شرایطی که اقتصاد جهانی تحت تاثیر قیمت بالای انرژی، در آستانه رکود قرار گرفته است، این ریسک را ایجاد میکند که تولیدکنندگان مجبور شوند برای دفاع از قیمت ۵۰ دلار در مدت شش ماه پس از نابودی تقاضا، اقدامات جدیتری انجام دهند.
نوآ بارت، تحلیلگر انرژی و آب در یادداشتی نوشته است، اما این حرکت از نظر سیگنال دهی اهمیت داشت زیرا «نشان می دهد اوپک پلاس تقاضا را به دقت زیر نظر دارد و سعی می کند تا برای حفظ یک کَفِ قیمتی نفت عرضه را مدیریت کند.
برنامهریزی مدیریت ریسك
ثبت نام پذیرفته شدگان نهایی کارشناسی ارشد سال۱۴۰۱
معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی ضمن تبریک به پذیرفته شدگان نهایی مقطع کارشناسی ارشد سال ۱۴۰۱ به اطلاع میرساند .
ثبت نام دانشجویان میهمان مقطع کارشناسی
ثبت نام دانشجویان میهمان پذیرفته شده جدید مقطع کارشناسی دانشگاه خوارزمی سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱
نخستین موسسه آموزش عالی کشور
دانشگاه خوارزمی در سال 1297 شمسی، به عنوان اولین موسسه آموزش عالی پیشرفته کشور با نام "دارالمعلمین مرکزی"، در تهران، تأسیس شد.
نخستین موسسه آموزش عالی کشور
دانشگاه خوارزمی در سال 1297 شمسی، به عنوان اولین موسسه آموزش عالی پیشرفته کشور با نام "دارالمعلمین مرکزی"، در تهران، تأسیس شد.
دانشگاه خوارزمی، اولین نهاد آموزش عالی در ایران که در سال ۱۲۹۷ شمسی در تهران تاسیس شده است. هم اکنون پس از يكصد سال خدمت به كشور و اهداي چهره های ماندگار علمی و مفاخر تاریخی خود را به كشور، با هدف کمک به تامين نيروي انساني متخصص و متعهد مورد نياز جمهوري اسلامي ايران، همچنان به رسالت خطیر تربیت دانشجو و پژوهشگر را در تمامی مقاطع تحصیلی و رشته های مختلف توسط مدرسین و اساتید فرهیخته خود ادامه داده و در حال حاضر جزو ۲۰ دانشگاه برتر کشور و نخستین دانشگاه مدرن ایران می باشد. همچنین با هدف تقویت علمی و اعتبار دانشگاه در عرصه بین المللی، ارتباطات گسترده ای را با کشورهاي متعدد برقرار نموده است.
طرح مدیریت ریسک- تعریف -هدف -الگو
ریسک :یک رویداد محتمل که دارای قدرت تحریک کنندگی و بر هم زدن است و می تواند تاثیر مثبت یا منفی بر روی یک پروژه داشته باشد. ممکن است وقوع هر ریسک، چند علت داشته باشد، زیرا ریسک ها به یکدیگر وابسته هستند و می توانند یک یا چند شوک در روند توسعه پروژه ایجاد کنند.
مدیریت ریسک، یک فرآیند پایدار است که طول عمر پروژه را افزایش می دهد و شامل اقداماتی از قبیل برنامه ریزی برای مدیریت ریسک، شناسایی، بررسی، نظارت و اجرای آن است. بسیاری از این اقدامات و رویه ها در طی چرخه عمر پروژه، به روز و تجدید می شوند. مدرنیزاسیون یا تجدید مدیریت ریسک، امری ضروری است زیرا باید ریسک های جدیدی که ممکن است در هر لحظه و در هر مرحله از پروژه ایجاد شوند را شناسایی کرد.
مدیریت ریسک نه تنها به دنبال بررسی احتمال رخ دادن و تأثیرات و عواقب حوادثی است که می تواند منجر به شکست پروژه شود، بلکه سعی دارد رویدادهای با تاثیر مثبت را نیز بهینه سازد. فرایند شناسایی و توصیف ریسک، قبل از آغاز پروژه شروع می شود و باید همه عواملی که ممکن است تحت تأثیر این ریسک ها قرار بگیرند را نیز بررسی کرد. هر چه پروژه تکمیل تر شود و یا سرعت انجام آن افزایش یابد، تعداد ریسک هایی که در چرخه عمر پروژه رخ می دهد نیز افزایش می یابد.
هنگامی که یک ریسک شناسایی و توصیف می شود، وظیفه بعدی مدیران این است که احتمال وقوع آن، شدت تأثیر آن بر روی طرح، دامنه یا وسعت ریسک، هزینه سرمایه ای، کیفیت و خروجی بالقوه را مشخص کنند و سپس بر مبنای درجه بغرنج بودن ریسک و بازده مورد انتظار، ریسک ها را رده بندی کنند.
همانطور که قبلا بحث شد، حوادث ناشی از ریسک نیز بر رده بندی ریسک ها تاثیر می گذارد. رده بندی ریسک ها را می توان بر اساس احتمال تاثیرگذاری و وقوع رویداد ریسک و کم، متوسط یا بالا بودن درجه تاثیرگذاری آنها بر پروژه انجام داد. تمام ریسک هایی که شناسایی می شوند، باید مرتبا ثبت و به روزرسانی شوند و در قالب " شرح ریسک (Risk Statement)" مستندسازی شوند. این سند، «طرح مدیریت ریسک» نامیده می شود.
ریسک چیست؟
یک رویداد محتمل که دارای قدرت تحریک کنندگی و بر هم زدن است و می تواند تاثیر مثبت یا منفی بر روی یک پروژه داشته باشد. ممکن است وقوع هر ریسک، چند علت داشته باشد، زیرا ریسک ها به یکدیگر وابسته هستند و می توانند یک یا چند شوک در روند توسعه پروژه ایجاد کنند.
رویدادهای ریسک و تاثیر آن ها
همه پروژه ها با چند فرضیه آغاز می شوند. بدین صورت که سرپرست پروژه معمولا چند ریسک که ممکن است تاثیر مثبت یا منفی بر پروژه داشته باشند را به صورت فرضی و احتمالی در نظر می گیرند و سپس با استفاده از استراتژی های مختلف، برنامه یا طرحی برای کاهش پیامدهای ریسک تدوین می کنند. اجازه دهید نمونه ای از این که ریسک چگونه پروژه را تحت تاثیر قرار می دهد، ذکر کنیم. به عنوان مثال، فرض کنید که شرکت ABC دارای احتمال آسیب دیدگی توسط ریسک است. علت این ریسک، عدم کسب مجوز زیست محیطی برای انجام کار ساخت و ساز و همچنین کمبود منابع انسانی و محدود بودن تعداد پرسنل متخصص برای طراحی پروژه است. بدین ترتیب، رویداد ریسک این است که مقامات ممکن است زمان بیشتری را برای تعیین و صدور مجوز اتخاذ کنند و پرسنل تعیین شده برای این کار ممکن است در دسترس نباشند و یا کارآیی آنها برای انجام فعالیت مورد نظر، کافی نباشد.
اگر ریسک مذکور برای شرکت ABC رخ دهد، آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر هر یک از این حوادث رخ دهند، ممکن است پروژه از لحاظ یک یا هر سه مورد هزینه سرمایه ای، برنامه ریزی و عملکرد تحت تاثیر منفی قرار گیرد. تیم مدیریت به همراه تیم مدیریت ریسک، مطلوب ترین رویکرد، ابزارها و تکنیک ها را برای بررسی تأثیر و نظارت و پیگیری رویدادهایی که توانایی تأثیرگذاری بر نتیجه یک پروژه را دارند، انتخاب می کنند.
هدف طرح مدیریت ریسک
طرح مدیریت ریسک، پیشرفت ها، ابزارها، اقدامات و رویه های لازم برای مدیریت رویدادهایی که ممکن است تاثیر منفی بر نتیجه پروژه داشته باشند را به طور مفصل شرح می دهد. بنابراین، شما می توانید طرح مدیریت ریسک را به عنوان یک سند کنترلی (یا سند کنترل کننده) برای مدیریت و نظارت بر تمامی ریسک های پروژه بدانید. طرح مدیریت ریسک شامل فرایند ذیل است:
1. شناسایی ریسک: هر رویدادی که ممکن است روند برنامه ریزی شده برای پیشرفت پروژه را مختل کند، می تواند مانع اتمام موفقیت آمیز پروژه باشد. این اولین گام در تدوین طرح برنامهریزی مدیریت ریسك مدیریت ریسک است. شناسایی ریسک با هدف دسته بندی ریسک و علل آنها قبل از آغاز پروژه و در طی چرخه عمر پروژه انجام می شود.
2. ارزیابی ریسک: بعد از شناسایی ریسک، احتمال رخ دادن ریسک و تاثیر آن بر پروژه در صورت رخ دادن باید ارزیابی گردد. ارزیابی ریسک یک تحلیل "علت و اثر" است. "علت" واقعه ای است که می تواند رخ دهد، در حالی که "اثر" شوک بالقوه ای است که در صورت رخ دادن ریسک، به پروژه وارد می شود.
3. فرونشانی یا کاهش ریسک: پس از ارزیابی و اولویت بندی ریسک ها، مرحله نهایی شامل کاهش ریسک است. این مرحله خود به دو گام تقسیم می شود: گام اول مستلزم شناسایی فعالیت های گوناگون و یا مراحل لازم برای کاهش احتمال تاثیر یک ریسک نامطلوب است. پس از شناسایی ریسک ها، تیم مدیریت یک برنامه احتمالی برای بررسی ریسک بالقوه تدوین می کند. عمل توسعه و تدوین یک طرح یا دنباله ای از رویکردها برای بررسی تأثیر ریسک ها بر یک پروژه، نقشه احتمالی (contingency plan) نامیده می شود.
منبع :
https://wikifinancepedia.com/investing
ترجمه شده در موسسه مطالعات راهبردی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.
دیدگاه شما