ارز فیات یا پول بی پشتوانه چیست؟
به زبان ساده، ارز فیات یا فیات کارنسی، پول رایج قانونی است که ارزشش به جای نشات گرفتن از مَتریال مورد استفاده برای ساخت، توسط دولت صادرکننده تعیین میشود. این توانمندی یک دولت است که ارزش پول فیات خود را تعیین کند. بیشتر کشورهای جهان از سیستم ارزی فیات برای خرید کالا و خدمات، سرمایهگذاری و پس انداز استفاده میکنند. پول بدون پشتوانه از قرنها پیش جایگزین طلا و دیگر سیستمهای پرداختی مبتنی بر کالا شده است.
تاریخچه پیدایش پول فیات
سیستم ارزی فیات قرنها پیش در چین ابداع شد. ایالت سوچوان آغازکننده استفاده از پول کاغذی در قرن یازدهم بود. در ابتدا، از این پولها برای مبادلهی ابریشم، طلا و نقره استفاده میشد، اما پس از به قدرت رسیدن کوبلای خان (از نوادگان چنگیزخان) در قرن سیزدهم، سیستم جامع ارز فیات رسمی شد. بر اساس ادعای مورخان، پیدایش این پول با هزینههای زیاد و تورم بیش از اندازهای که ایجاد کرد، نقش مهمی در «سقوط امپراتوری مغول» داشته است.
ارز فیات در طول قرن هفدهم با پذیرش توسط کشورهایی از جمله اسپانیا، سوئد و هلند وارد قاره اروپا شد. این سیستم در سوئد شکست خورد تا دولت استفاده از فلز نقره را جایگزین کند. اما طی دو قرن بعد، فرانسهنو (کانادا)، مستعمرات سیزدهگانه ایالات متحده، و در نهایت حکومت فدرال ایالات متحده نیز به استفاده از پول بی پشتوانه روی آوردند.
در حدود قرن بیستم، ایالات متحده به صورت محدود، مجددا به استفاده از ارز مبتنی بر کالاها روی آورد. دولت آمریکا در سال ۱۹۳۳ میلادی، سرانجام به استفاده از پول کاغذی برای مبادله طلا پایان داد. تا سال ۱۹۷۲ و در دوره ریاست جمهوری ریچارد نیکسون، ایالات متحده به طور کامل استفاده از استاندارد طلا به عنوان ارز را کنار گذاشت و تصمیم به استفاده از سیستم پولی فیات گرفت. این کار با استقبال جهانی همراه بود و باعث شد استفاده از پول بدون پشتوانه در سراسر کشورها رواج پیدا کند.
مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات
سیستم استاندارد طلا، اجازهی تبدیل پول کاغذی به طلا را میداد. در واقع، تمام پولهای کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که نزد دولت نگهداری میشد، حمایت میشدند. دولتها و بانکها بر پایهی یک سیستم ارزی مبتنی بر کالاها فقط در صورت داشتن ذخایر کافی از طلا، میتوانستند ارزهای جدید را وارد چرخهی اقتصاد کنند. این سیستم جلوی توانایی دولتها برای ایجاد پول و افزایش ارزش پول آنها بر اساس عوامل اقتصادی را محدود میکرد.
اما در آن سمت، پول کاغذی تحت نظر ارز فیات نمیتواند به هیچ چیزی تبدیل شود. مسئولان با پول فیات میتوانند به صورت مستقیم روی ارزش پول خود تأثیرگذار باشند و آن را به شرایط اقتصادی ربط دهند. دولتها و بانکهای مرکزی، کنترل بیشتری روی سیستم ارزی دارند. آنها میتوانند با استفاده از ابزارهای مختلفی مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری (Fractional Reserve Banking) و اعمال آزادسازی کمی (Quantitative Easing) به رویدادها و بحرانهای مالی واکنش نشان دهند.
حامیان استاندارد طلا اعتقاد دارند که سیستم ارزی مبتنی بر کالاها پایدارتر است، زیرا توسط چیزی حمایت میشود که فیزیکی و باارزش است. در سمت دیگر، حامیان پول بی پشتوانه ادعا میکنند که قیمت طلا بیثبات است. در این فضا، ارزش یا بهای ارز مبتنی بر کالا میتواند دچار نوسان شود. اما با بهرهگیری از سیستم ارز فیات دولتها در مواجهه با شرایط اضطراری اقتصادی میتوانند با انعطافپذیری بیشتری وارد عمل شوند.
برخی از فواید و مضرات استفاده از ارز فیات
اقتصاددانان و سایر کارشناسان امور اقتصادی در حمایت از سیستم ارزی فیات با یکدیگر همنظر نیستند. موافقان و مخالفان، استدلالهایی را نسبت به نقاط مثبت و منفی ارز فیات دارند.
کمبود: پول فیات مانند طلا با کمبود یک کالای فیزیکی محدود نمیشود.
هزینه: پول فیات مقرون به صرفهتر از پول مبتنی بر کالاها است.
پاسخگویی: ارز بی پشتوانه انعطافپذیری دولتها و بانکهایشان را در مواجهه با بحرانهای اقتصادی بیشتر میکند.
تجارت بینالمللی: پول بی پشتوانه در کشورهای سراسر جهان استفاده میشود و مورد قبول تجارت بینالمللی است.
سهولت: برخلاف طلا، پول بی پشتوانه به خاطر اندازهی فیزیکی خود نیازمند فضای ذخیرهسازی، محافظت، نظارت و دیگر الزامات پرهزینه نیست.
ارزش ذاتی: پول فیات به خودی خود هیچ ارزشی ندارد. این امر به دولتها امکان میدهد تا از کاغذ بیارزش به ایجاد پول بپردازند. این امر میتواند به افزایش تورم و حتی فروپاشی سیستم اقتصادی آنها منجر شود.
پرریسک: از نظر تاریخی اجرای سیستمهای ارزی فیات معمولاً با فروپاشی مالی همراه بوده که نشان میدهد این سیستمها خطرات زیادی دارند.
مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال
پول فیات و رمز ارزها، در این مورد که توسط یک کالای فیزیکی حمایت نمیشوند، با یکدیگر مشترک هستند. البته این اشتراک در همینجا به پایان میرسد. ارز فیات توسط دولتها و بانکهای مرکزی کنترل میشود، اما بیشتر رمز ارزها به خاطر استفادهاز بلاک چین غیر متمرکز هستند.
یکی دیگر از تفاوتهای قابل توجه آنها، نحوه تولید ارز است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال، عرضه کنترل شده و محدودی دارد. در آن سو، بانکها با قضاوت بر نیازهای اقتصادی یک کشور، میتوانند هر چقدر که میخواهند پول فیات ایجاد کنند.
کریپتوکارنسی به عنوان یک نوع دیجیتالی از ارزها، هیچ همتای فیزیکی نداشته و بدون مرز است و همین باعث میشود برای انجام تراکنشهای مالی بینالمللی جذابیت بیشتری داشته باشد. همچنین، این معاملات غیرقابل بازگشت هستند و این برخلاف سیستم ارزی فیات، پیگیری را سختتر میکند. از طرف دیگر، بازار ارزهای مجازی کوچکتر بوده و همین باعث بیثباتتر بودن آنها نسبت به بازارهای سنتی شده است. این میتواند یکی از دلایلی باشد که منجر به پذیرفته نشدن گستردهی ارزهای دیجیتال شده است. با این حال، به دنبال بلوغ اقتصاد رمزنگاریشده، نوسانات پولهای مجازی نیز کاهش پیدا میکند.
سخن آخر
آیندهی هر دو شکل این نوع ارزها به هیچ عنوان مشخص نیست. در حالی که ارزهای دیجیتال راه طولانی برای طی کردن دارند و در این مسیر با چالشهای مختلفی مواجه خواهند شد، گذشتهی ارز فیات میتواند آسیبپذیری این نوع پول را نشان دهد. این مهمترین دلیلی است که باعث شده بسیاری از مردم احتمال حرکت به سمت سیستم رمز ارزها برای تراکنشهای مالی آیندهی خود را بررسی کنند.
یکی از اصلیترین ایدههای شکلگیری بیت کوین و ارزهای دیجیتال، بررسی شکل جدیدی از پول است که روی شبکه همتا به همتا (P2P) توزیع شده باشد. این احتمال هم وجود دارد که بیت کوین به عنوان جایگزینی برای کل سیستم واحد پولی فیات به وجود نیامده باشد و هدف آن، صرفا ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین باشد. با این حال، خرید و فروش بیت کوین میتواند پتانسیل ساخت یک سیستم مالی بهتر برای جامعهای بهتر را افراهم کند.
پول یا ارز فیات چیست؟
پول فیات به واحد پولی گفته میشود که دولتها آن را منتشر میکنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.
به گزارش ایبِنا، ارز فیات یا پول بیپشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکنندهاش میگیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده است. دولتی که پول فیات را چاپ میکند، عامل تعیینکننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایهگذاری و سپردهگذاری استفاده میکنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.
در واقع پول فیات (Fiat Currency) به واحد پولی گفته می شود که دولتها آن را منتشر میکنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول بهجای آنکه وابسته به ارزش ذاتی داراییهایی دیگر بهعنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.
متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح میکنند:
کمیابی (Scarcity): پول فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمیپذیرد.
هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی بهصرفهتر است.
واکنشپذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار میدهد که نسبت به بحرانهای اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
مبادلات بینالمللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار میگیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینهزا باشد، نیست.
نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولتها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را میدهد که میتواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.
سابقه تاریک: از نظر نمونههای تاریخی، پیادهسازی سیستم ارزی فیات معمولاً به سقوط نظامهای مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.
پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟
تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی روش کار ارز فیات چیست؟ آنهاست. در حالی که ارز فیات توسط دولتها و بانکهای مرکزی کنترل میشود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.
تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پولهای جدید در هر یک از آنهاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پولهای فیات که در کنترل بانکهاست و اساساً میتوانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.
به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمیشوند. علاوه بر این، تراکنشها در ارزهای دیجیتال برگشتناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.
لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسانتر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بینالمللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.
بهترین صرافی ها جهت خرید ارزهای دیجیتال با ارز فیات کدامند ؟
در این مقاله تصمیم داریم بهترین صرافیهایی که برای خرید ارزهای دیجیتال با پول فیات وجود دارد را مورد بررسی قرار دهیم . در فهرستی که ارائه خواهد شد ، صرافی Coinbase وجود ندارد . این صرافی برای سرمایه گذاران تازه وارد می تواند بسیار مناسب باشد . کار کردن در شبکهی آن آسان و کاربر پسند می باشد و اقدام به ارائهی گزینههای گوناگون جهت پرداخت می نماید . ولی کارمزد ۱.۴۹ درصد به منظور انتقالات بانکی و ۳.۹۹ درصد آن جهت پرداخت نمودن با کارت اعتباری ، موجب می گردد تا ما این صرافی را در این فهرست نگذاریم . مسلما تمامی کاربران در پی استفاده از صرافیهایی هستند که دارای نرخهای پایینتر باشند . این نکته نیز حائز اهمیت است که بدانید این فهرست کامل نمی باشد و بر اساس ۱۵ صرافی اول مطابق مارکتکپ آنها از سایت CoinMarketCap.com اتخاذ شده است .
۱- GDAX
جدیدا X به دستهی صرافیهای با کارمزد پایین اضافه شده است . این شرکت به Coinbase تعلق دارد ، ولی به دلیل اینکه عملکرد آن مانند یک صرافی همتا به همتای سنتی می باشد ، به شرکت اصلی خود شباهت ندارد .
با GDAX این امکان را دارید که مستقیما با بهرهگیری از اطلاعات حساب بانکی خود ، پول فیات خود را تبدیل به ارزهای دیجیتال نمایید . حسابهای بانکی در آمریکا به منظور ارسال پول قادر به استفاده از ACH هستند و حسابهای اروپایی امکان استفاده از SEPA را دارند . GDAX کارمزد ۰/۲۵ درصد برای بیتکوین و ۰/۳ درصد برای اتریوم و لایتکوین را مدنظر قرار داده است و برای مبادلات دیگر ، هیچ کارمزدی از کاربران گرفته نمی شود .
در GDAX ، این امکان را دارید که با استفاده از دلار آمریکا بیتکوین ، اتریوم ، لایتکوین و بیتکوینکش خریداری کنید . در اروپا روش کار ارز فیات چیست؟ و با استفاده از یورو امکان خرید بیتکوین ، اتریوم و لایتکوین وجود دارد .
۲- Bitfinex
در این صرافی نیز همانند GDAX قادر به تبدیل فیات به ارز دیجیتال هستید . تنها تفاوتش این است که این صرافی برای همهی مبادلات و خارج نمودن پول ، کارمزد ۱٪ و ۲٪ مدنظر قرار داده است .
امکان خرید ارزهای دیجیتال بسیاری در این صرافی به طور مستقیم وجود دارد که می توان از جملهی این ارزها به بیتکوین ، اتریوم ، ریپل (XRP)، بیتکوینکش و آیوتا اشاره نمود . تراکنش های پرطرفدار در این صرافی ، تبدیل بیتکوین/یورو و آیوتا/یورو می باشند .
۳- Kraken
در این صرافی می توانید دلار ، یورو ، دلار کانادا و ین را به ارزهای دیجیتال تبدیل کنید . با توجه به منطقه ، واسطههای SEPA، SWIFT، EFT و انتقال به صورت مستقیم امکان پذیر است . هیچگونه کارمزدی به منظور ایجاد سپرده در نظر گرفته نشده و هزینه های خروج پول برای هر ارز و درگاه فرق دارد .
پرطرفدارترین تبدیلها شامل دلار و یورو ، بیتکوین ، اتریوم ، ریپل ، بیتکوینکش و لایتکوین می باشند .
۴- Bitstamp
Bitstamp گزینهی دیگری جهت خریداری ارز دیجیتال می باشد . این صرافی دلار آمریکا و یورو را مورد پشتیبانی قرار می دهد و همچنین تراکنش مستقیم بانکی ، خریداری کارتهای اعتباری یا ACH را برای کاربران آمریکایی و اروپایی امکان پذیر می کند . Bitstamp به صورت انحصاری با BTC، BCH، ETH، LTC، و XRP کار می کند .
کارمزدی که برای معاملات در این صرافی در نظر گرفته شده ، ۰/۲۵ درصد می باشد ولی هزینههای خارج نمودن پول اندکی سخت تر می باشد و مطابق واحد پولی که رایج است و شیوهی تخلیهی آن فرق دارند .
صرافی Luno چیست؟ آموزش کار با صرافی لونو
صرافی Luno یکی از قدیمیترین صرافیهای بیت کوین در صنعت ارزهای دیجیتال محسوب میشود که فعالیتش را در سال 2013 شروع کرد. البته این صرافی در ابتدا BitX نام داشت ولی در سال 2017 به لونو تغییر نام داد. دفتر مرکزی این صرافی در لندن قرار دارد ولی دفاتری در سنگاپور و آفریقای جنوبی هم به نام این صرافی ثبت شده است.
چند سالی میشود که صرافی لونو (یا صرافی لیونو) توانسته شهرت خوبی در بین کاربران و فعالان بازار ارز دیجیتال به دست آورد. البته با توجه به آمارهای وبسایت CoinMarketCap، حجم بازار این صرافی هنوز در مقایسه با صرافیهای برتر این صنعت، بسیار کوچک است. دلیل حجم کم معاملات در این پلتفرم این است که صرافی Luno فقط جفتارزهای بیت کوین را میپذیرد و به تازگی به سراغ اتریوم هم رفته است.
پلتفرم معاملاتی صرافی Luno
صرافی لونو به عنوان یک پلتفرم معاملاتی حوزه رمزارزها، خدمات معاملاتی مختلفی را برای بیت کوین و اتریوم ارائه میدهد. معامله با این دو ارز دیجیتال از طریق یک پلتفرم معاملات اختصاصی مبتنی بر وب انجام میگیرد. از آنجایی که این پلتفرم به کلی مبتنی بر وب است، بنابراین برای کار با آن نیازی به دانلود و نصب نرمافزار نیست. همچنین این ویژگی باعث شده که بتوان با هر دستگاهی (رایانه ویندوزی، دستگاههای اندرویدی، آیفون و MacBook) به حساب خود دسترسی پیدا روش کار ارز فیات چیست؟ کرد.
اگر بخواهیم این پلتفرم را با دیگر صرافیهای مطرح دنیا مثل صرافی بایننس (Binance) مقایسه کنیم، باید بگوییم که طراحی آن کمی پیچیده و پیشرفته است و ویژگیهای حرفهای و کارآمدی مثل نمودار پیشرفته، نمایش جدیدترین اخبار بازار، ارائه سابقه معاملات، دریافت خروجی فایل CSV و گزارش و اندیکاتورهای عمق نقدینگی را به کاربر ارائه میدهد. همچنین این پلتفرم از سیستم معامله خودکار هم پشتیبانی میکند.
به جز ارائه یک پلتفرم پیشرفته و همهجانبه، صرافی Luno یک کیف پول هوشمند اندرویدی برای بیت کوین نیز برای کاربران خود فراهم کرده است. این کیف پول به صورت رایگان در دسترس کاربران قرار میگیرد و کارمزد تراکنش به آن هم صفر است؛ بنابراین میتواند جایگزین کمهزینه و مناسبی برای معاملهگران ارزهای دیجیتال باشد.
واریز و برداشت در صرافی لونو
صرافی لونو همچون بسیاری از صرافیهای دیگر، از ارزهای فیات مختلفی مثل یورو، روپیه اندونزی (IDR)، رینجیت مالزی (MYR) و … پشتیبانی میکند ولی متأسفانه از دلار آمریکا (USD) پشتیبانی نمیکند. واریز و برداشت این ارزهای فیات تنها از طریق انتقال بانکی یا کارت اعتباری انجام میگیرد. علاوه بر این، صرافی Luno امکان خرید مستقیم بیت کوین و اتریوم را با کارت اعتباری فراهم کرده است.
لازم به ذکر است که صرافی Luno از کشورهای مختلفی مثل کانادا، فرانسه، پرتغال، سوئد، انگلیس و … پشتیبانی میکند ولی متأسفانه ایران جزو این کشورها نیست؛ بنابراین برای استفاده از این صرافی روش کار ارز فیات چیست؟ باید از نرمافزار تغییر IP استفاده کنید.
کارمزد در صرافی Luno
وقتی صحبت از کارمزد میشود، نرخهای صرافی Luno جزو پایینترین و رقابتیترین نرخها در بین پلتفرمهای معاملات ارزهای دیجیتال دنیا است. دریافت و انتقال بیت کوین به صرافی هیچ کارمزدی ندارد. اما انتقال به کیف پولی بیت کوین، 0.0002 BTC کارمزد خواهد داشت.
از نظر کمیسیونهای دریافتی، نرخهای اعلامشده به ارز فیات استفادهشده برای خرید رمزارز مورد نظر و همچنین ترافیک شبکه بستگی دارد. به طور کلی در معاملات صرافی لونو، از بازارساز (Maker) هیچ کارمزدی دریافت نمیشود ولی گیرنده (Taker) کارمزدی را پرداخت میکند که در ادامه برخی از آنها را آوردهایم:
- BTC/IDR – 0.20%
- BTC/MYR – 1.00% > BTC 0.00, 0.75% > BTC 10.00, 0.50% > BTC 100.00
- BTC/NGN – 1.00% > BTC 0.00, 0.75% > BTC 10.00, 0.50% > BTC 100.00
- BTC/ZAR – 1.00% > BTC 0.00, 0.75% > BTC 10.00, 0.50% > BTC 100.00
- ETH/BTC – 0.25%
جهت برداشت وجه هم کارمزدهایی در نظر گرفته شده که به قرار زیر است:
ارز فیات | روش برداشت | کارمزد |
یورو (Euro) | SEPA Transfer | 0.3 یورو |
روپیه اندونزی (IDR) | انتقال بانکی | 6500 روپیه |
رینجیت مالزی | Interbank GIRO / IBFT | 0.1 رینجیت |
حریم شخصی و امنیت در صرافی Luno
در دنیایی که هکرها همواره سعی در نفوذ به صرافیهای مختلف دارند تا سرمایه مردم را به سرقت ببرند، صرافی Luno بحث امنیت را به شدت جدی میگیرد. این صرافی برای محافظت از دارایی کاربران و سرمایههای ذخیرهشده در این پلتفرم، از راهبردهای امنیتی مختلفی بهره میبرد که در ادامه به معرفی هر یک میپردازیم.
ذخیره Deep Freeze
اغلب بیت کوینهای این پلتفرم در کیف پولهای آفلاین و چند امضایی نگهداری میشوند. کلیدهای خصوصی این کیف پولها نیز در بانکهای مختلف شهرهای گوناگونی محافظت میشود.
کیف پول پشتیبان رمزنگاریشده
جهت ارتقای سطح روش کار ارز فیات چیست؟ امنیتی، صرافی لیونو کیف پولهای پشتیبان را هم رمزنگاری میکند.
کیف پول آنلاین چند امضایی
کیف پول آنلاینی که برای تسهیل برداشت آنی استفاده میشود، از نوع چند امضایی است. این یعنی هیچ فردی به تنهایی نمیتواند کیف پول را کنترل کند و کلیدهای خصوصی آن به دست افراد مختلفی نگهداری میشود.
رمز عبور
صرافی لونو همه رمز عبورها را به شکل رمزنگاریشده (Hashed) ذخیره میکند. در ضمن کاربران هم هنگام ثبت نام در این صرافی باید رمز عبور قدرتمندی برای خود انتخاب کنند.
احراز هویت دو مرحلهای
یک لایه محافظت دیگر هم با سیستم احراز هویت دو مرحلهای ارائه میشود. با این روش، تلفن همراه کاربر باید یک کد یکبار مصرف را ایجاد کند تا هر تراکنش انجام بگیرد.
کانال امن SSL
همه ارتباطات و خدمات وب این پلتفرم از طریق کانالهای امن SSL ارائه میشوند.
بررسی سابقه کارکنان
سابقه همه کارکنان صرافی لونو، قبل از استخدام بررسی میشوند.
ثبت نام و احراز هویت در صرافی Luno
ثبت نام در صرافی Luno مثل سایر صرافیهای دیگر، نیاز به احراز هویت دارد که در ادامه برخی از مسائل مربوط به آن را پوشش خواهیم دید. صرافی لیونو در بحث مبارزه با پولشویی، از قوانین بینالمللی تبعیت میکند. بنابراین این صرافی برای جلوگیری از سوءاستفاده از پلتفرم خود، کاربران را موظف به احراز هویت خود کرده است.
البته احراز هویت و بالطبع دسترسی به خدمات مختلف این صرافی، سطوح مختلفی دارد که عبارتند از:
- سطح 0: تأیید ایمیل یا ثبت نام با پروفایل شبکه اجتماعی
- سطح 1: درج و تأیید اطلاعات شخصی و شماره تلفن
- سطح 2: ارائه کارت شناسایی معتبر
- سطح 3: ارائه مدرکی برای اثبات محل سکونت
نحوه واریز و برداشت در صرافی Luno
همانطور که اشاره کردیم، نحوه واریز وجه ارز فیات با انتقال بانکی هم صورت میگیرد و زمان دقیق تأیید تراکنش به سرعت پردازش بانک برای تأیید انتقال وجه بستگی دارد. البته صرافی Luno به محض دریافت وجه، آن را به حساب کاربر وارد خواهد کرد.
جهت برداشت وجه از صرافی لیونو، در ابتدا باید حساب کاربردی تأیید و احراز هویت شود. اگر احراز هویت حساب تکمیل شده باشد، روند برداشت وجه کاملاً ساده خواهد بود.
مدت زمان لازم برای تکمیل فرآیند برداشت هم به سرعت پردازش بانک بستگی دارد. صرافی Luno همه درخواستهای برداشت را در همان روز کاری پردازش خواهد کرد.
سخن پایانی
با اینکه Luno یکی از صدها صرافی ارز دیجیتال فعال در این صنعت است، ولی ویژگیهای ارائهشده توسط این پلتفرم به قدری منحصربهفرد هستند که نمیتوان در صرافیهای دیگری نظیر آن را پیدا کرد. به عنوان مثال، صرافی لونو از ارزهای فیات کمتر شناخته شدهای مثل روپیه اندونزی، رینجیت مالزی و نایرا نیجریه پشتیبانی میکند. همین باعث شده که کاربران ساکن در این کشورها، توجه زیادی به این صرافی نشان دهند.
از جمله مزایای استفاده از این صرافی میتوان به ارائه پلتفرم معامله پیشرفته، کارمزد پایین، امنیت بالا و پشتیبانی از کارت اعتباری و ارزهای فیات مختلف اشاره کرد. این مزایا در مقابل معایبی مثل عدم پشتیبانی آنلاین با چت و تلفن و همچنین پشتیبانی از تنها 2 ارز دیجیتال، بسیار مهمتر به نظر میرسند و این یعنی صرافی Luno میتواند انتخاب خوبی برای معاملات بیت کوین و اتریوم باشد.
این مقاله صرفاً یک مقاله آموزشی است و به هیچ وجه به معنی توصیه به سرمایهگذاری و استفاده از این صرافی ارز دیجیتال نیست.
ارز دیجیتال سازگار با محیط زیست یا ارز دیجیتال سبز چیست؟
حتما راجع به جنجالهایی که ایلان ماسک چند ماه پیش علیه بیت کوین راه انداخته بود شنیدهاید. وی اظهار داشت که فرآیند استخراج بیت کوین به دلیل تولید کربن میتواند به محیط زیست آسیب بزند و این جنجالها به علاقه متخصصان این حوزه برای تولید ارز دیجیتال سازگار با محیط زیست یا ارزهای دیجیتال سبز دامن زد.
وی در ماه مارس (اسفند) برنامههای خود برای پذیرش بیت کوین (BTC) به عنوان راهی برای پرداخت خودروهای تسلا را کنسل کرد و راجع به تاثیرات زیست محیطی صنعت بلاک چین و بیت کوین هشدار داد. همانگونه که میدانید، فرآیند استخراج بیت کوین و سایر رمز ارزهایی که از مکانیزم اجماع اثبات کار (POW) استفاده میکنند، مستلزم مصرف انرژی زیاد و قدرت پردازشی بالای رایانهها یا ماینرها هستند. افزایش قدرت پردازش رایانه نیز منجر به مصرف زیاد برق میشود. همین موضوع باعث شده است که مردم در مورد تاثیرات کلی استخراج رمزارزها بر محیط زیست نگران شوند.
چگونه ارزهای دیجیتال به محیط زیست آسیب میزنند؟
استخراج برخی از بزرگترین ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین و تایید تراکنشهای آنها، به مقدار زیادی انرژی نیاز دارد و این موضوع میتواند به محیط زیست آسیب برساند. با گسترش مزارع یا فارمهای استخراج ارز دیجیتال در سراسر جهان شاهد افزایش نگرانیهای زیست محیطی این صنعت هستیم. با این حال، با افزایش نوآوریها، راه حلهای جایگزینی در حال ظهور هستند که میتوانند به کاهش مصرف انرژی ماینینگ کمک روش کار ارز فیات چیست؟ کنند.
فرآیند استخراج بیت کوین به گونهای است که ماینرها در ازای بررسی و تایید تراکنشها پاداش خود را در قالب بیت کوین دریافت میکنند و به این صورت کوینهای جدید تولید میشود. کل این فرآیند بر اساس پروتکلی به نام اجماع اثبات کار صورت میگیرد. اما راه حل جایگزین چیست؟ یکی از راه حلهای کاهش مصرف انرژی در فرآیند ماینینگ ارز دیجیتال، استفاده از مکانیزم اجماع اثبات سهام است که در ادامه به توضیح این مفهوم میپردازیم.
مکانیزم اثبات کار و اثبات سهام چیست؟
پروتکل اثبات کار یا Proof of Work روشی برای تایید تراکنشها در شبکههای بلاکچینی مانند شبکه بیت کوین است. در استخراج ارز دیجیتال با روش اثبات کار، ماینرها باید قدرت پردازشی سختافزار کامپیوتر خود را به شبکه اختصاص بدهند و به بررسی صحت تراکنشها و تایید آنها بپردازند.
در مقابل نیز روش اثبات سهام یا Proof Of Stake یک روش جایگزین و مقرون به صرفهتر برای بررسی و تایید تراکنشها در شبکههای بلاکچینی است. افرادی که بخواهند در کار تایید تراکنشها در یک شبکه مبتنی بر اثبات سهام شرکت کنند باید ارز دیجیتال اختصاصی آن شبکه را بخرند و در آن شبکه سهامگذاری و یا استکینگ کنند. بنابراین فرد سرمایهگذار با توجه به میزان ارز یا سهامی که خریده و در اختیار شبکه قرار داده است، در فرآیند تایید تراکنشها سهیم خواهد بود. از مزایای مهم روش اثبات سهام میتوان به فرصت برابر و عادلانهتر افراد برای مشارکت در فرایند استخراج و مهمتر از همه مقرون به صرفهتر بودن و مصرف برق کمتر اشاره کرد.
شبکهها در حال رو آوردن از اثبات کار به اثبات سهام هستند
بسیاری از بلاک چینهای جدید ترجیح میدهند که به جای اثبات کار از مکانیزم اثبات سهام استفاده کنند. در این بین میتوان به رمزارزهایی از جمله بیتگرین (BitGreen – BITG)، کاردانو (Cardano – ADA)، استلار (Stellar – XLM) و ایاس (EOS) اشاره کرد. لیست نام برده را میتوان به نوعی جز دسته ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست دانست که ردپای کربنی بسیار کمتری از بیت کوین تولید میکنند.
رمزارزهای چیا (Chia) و آیوتا (IOTA) را نیز میتوان جز ارزهای دیجیتال سبز دانست. تولید این رمز ارزها انرژی کمتری نسبت به سایر ارزهای دیجیتال مصرف میکند و به قدرت برق کمتری نیاز دارند.
معرفی چند ارز دیجیتال سازگار با محیط زیست
- آدا رمزارز شبکه کاردانو
آدا یا کاردانو که احتمالاً محبوب ترین آلت کوین این لیست است، دارای بلاک چین جدیدی است که ادعا میکند از شبکههای بیت کوین و اتریوم پایدارتر و مقیاس پذیرتر است. در حالی که بیت کوین از پروتکل اثبات کار استفاده میکند، کاردانو از اثبات سهام استفاده میکند. بنیانگذار کاردانو ادعا میکند که این شبکه کمتر از 0.01 انرژی شبکه بیت کوین، انرژی مصرف میکند.
فرآیند استخراج چیا به انرژی کمتری نیاز دارد و توسط لپ تاپ و یا رایانه نیز قابل انجام است؛ با این حال ممکن است چیا آن قدرها هم یک ارز دیجیتال سازگار با محیط زیست نباشد زیرا کارشناسان معتقدند که استخراج چیا میتواند منجر به تولید کوههای زبالههای الکترونیکی از هارد دیسکها شود.
- رمزارز نانو (NANO)
نانو در اواخر سال 2015 راه اندازی شد و درمقایسه با بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر انرژی کمتری مصرف میکند و ناخالصی کربن کمتری نیز تولید میکند. ساختار نانو بر اساس اثبات سهام واگذار شده (DPoS) است.
آیا یک ارز دیجیتال میتواند کاملا با محیط زیست سازگار باشد؟
یافتن یک ارز دیجیتال کاملا سازگار با محیط زیست دشوار است. حتی گزینه هایی مانند Chia هم نقاط ضعف خود را دارند. این ارز دیجیتال در حالی که از انرژی کمتری استفاده میکند و کربن کمتری نیز منتشر میکند، به دلیل مشکل زبالههای الکترونیکی در جهان مورد انتقاد قرار گرفته است.
خبر خوب این است که ارزهای دیجیتال به آرامی در مسیر درست در حرکت هستند. به عنوان مثال میتوان به اتریوم اشاره کرد که به مکانیزم اثبات سهام روی آورده است. همچنین میتوان به پروژه Crypto Climate Accord اشاره کرد که تلاشی برای کاهش مصرف انرژی و انتشار کربن در بلاک چینهای مدرن است. هدف این پروژه این است که این صنعت را کربن زدایی کرده و تا سال 2030 تولید ناخالصی از مصرف برق مرتبط با استخراج ارز دیجیتال را به صفر برسد.
گام بعدی برای ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست چیست؟
با افزایش نگرانی از تاثیرات زیست محیطی ارزهای مبتنی بر اثبات کار، توسعه دهندگان به طور فزایندهای توجه خود را به این روشهای جدیدتر برای تولید ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست یا رمزارزهای سبز، بدون ردپای کربن زیاد، معطوف کردهاند. با افزایش این آگاهی میتوانیم شاهد تغییرات بزرگی در روش توسعه و ایجاد ارزهای دیجیتال جدید مبتنی بر بلاک چین باشیم. بنابراین مراقب ارزهای دیجیتالی سازگار با محیط زیست باشید زیرا در آینده شاهد درخشش بیشتر آنها خواهیم بود.
دیدگاه شما