آفریقا، بازار ی به بزرگی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر
آفریقا سابقه تجارت چند صد ساله با ایران دارد، اما با وجود تمام ظرفیت‌های مناسبش سالها مورد بی‌توجهی قرار می‌گرفت.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، بازاری به بزرگی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر برای محصولات کشورمان وجود دارد به نام آفریقا، کشوری در حال توسعه با هزار میلیارد دلار تجارت سالانه که اغلب اقلام مورد نیاز خود را وارد می‌کند و حالا سفرای آن به دنبال دانش داخلی آمده اند.
جاشوا گاتیمو آگوتا، سفیر کنیا در ایران، گفت: برای ارتقاع روابط تجاری دولت ما با تسهیل ورود ایرانیان برای اخذ ویزا اقدامات خود را آغاز کرد و امروز حتی بدون مراجعه حضوری می‌توانید ویزای ورود به کنیا را دریافت کنید. ما ۴ دستور کار اصلی در روابط تجاری کشورمان با ایران داریم اولین مورد آن آزاد شدن سرمایه گذاری برای تولید در کنیا است تا از این طریق به بازارهای اطراف ما دسترسی پیدا کنید؛ همچنین با توجه به روند ایجاد مسکن ارزان در کنیا فرصت مناسبی برای فعالیت شرکت‌های سازنده ایرانی فراهم شده است.
سفیر کنیا در ایران ادامه داد: حوزه سوم تامین امنیت غذایی و تمرکز بر حوزه کشاورزی است؛ با توجه به تمرکز ایران بر کشت فراسرزمینی ما از انجام چنین فعالیت‌هایی استقبال خواهیم کرد. آخرین دستورکار هم ایجاد خدمات سلامت برای جامعه کنیا است؛ در این زمینه برتری ایران کاملا مشهود است و متاسفانه در کنیا چندان از این موضوع مطلع نیستند.
آفریقا یک شریک تجاری قدیمی برای ایران است. قاره‌ای که 20 درصد از خشکی‌‌ها و 14 درصد جمعیت جهان را در اختیار دارد و طبقه گفته حسین گیوزاد، رئیس شرق افریقای وزارت امور خارجه، صدها سال است که این ارتباط ادامه دارد. سرزمینی که هم میتواند خریدار محصولات و هم فروشنده مواد اولیه برای ایران باشد.
قنادزاده، سرپرست اداره آفریقای سازمان توسعه تجارت، گفت: از ۱۰ کشور با بیشترین صادرات به آفریقا، ۸ کشور بیشترین واردات را هم از آفریقا داشتند. این به معنای آن است که مواد اولیه مورد نیازشان را از آفریقا تامین کرده و کالای با ارزش افزوده بالاتر را به آنها صادر می‌کنند؛ این به معنای یک تجارت دو طرفه و متعادل است. از ۱.۲ میلیارد دلار صادرات کشور که به آن اشاره شد، تنها ۶۰ میلیون دلار مربوط به واردات بوده است و این به معنای وجود یک تجارت یک طرفه و ناپایدار است.
قنادزاده ادامه داد: آفریقا هر آنچه که یک کشور نیاز داشته باشد از جمله مواد معدنی، زمین کشاورزی، نفت، گاز و پتروشیمی را دارد. از نظر ذخایر معدنی استحصال نشده، آفریقا رتبه اول و از نظر حجم رتبه دوم را دارد؛ پس میتواند تامین کننده خوبی برای مواد اولیه صنعت ما باشد. با توجه به زمین‌های مناسب و بارندگی کافی که آفریقا دارد میتواند گزینه خوبی برای کشت فراسرزمینی و تامین امنیت غذایی کشور باشد.
اما به دلایل مختلف بیش از ۳۰ سال است که از ما دور شده است. مهمترین دلیل از نظر مسئولان این حوزه شناخت ناکافی ما نسبت به بازارهای این کشور است. دلیل دوم هم می‌توان به ضعف در حمل و نقل اشاره کرد.
قنادزاده گفت: مشکل حمل و نقل را به آفریقا داریم؛ زیر ساخت‌های تجاری ما با آفریقا تنها خط منظم کشتیرانی به بندر مومباسا و دارالسلام در تانزانیا است. همچنین ۳ مرکز تجاری ما در این قاره فعالیت می‌کند. ما با کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران به دنیال ایجاد خطوط انتقال به شمال، غرب و جنوب آفریقا هم هستیم، اما پهلوگیری کشتی‌ها نیاز به هماهنگی سیاسی دارد.
اما در چند سال اخیر این شریک کهنه دوباره مورد توجه گرفته و تسهیل‌گری‌های انجلم شده از طرف ایران و کشورهای آفریقایی منجر به افزایش میزان صادرات به این کشورها شده است. به طوری که تجارت ما در سال ۹۹ حدود ۵۰۰ میلیون دلار بود، در سال ۱۴۰۰ بیش از ۱.۲ میلیارد دلار رسید و در چهار ماه نخست امسال به حدود ۵۰۰ میلیون دلار افزایش یافت، که خبر از رشد بیش از ۳۰ درصدی صادرات به این قاره می دهد.
اما آن طور که سفیر ایران در کنیا می‌گوید تجار آفریقایی هنوز تجارت سنتی را ترجیح می‌دهند. برمکی گفت: برای تجارت با آفریقا باید محصولات تان را مستقیم عرضه کنید و به همین دلیل نمایشگاه دائمی ایران را ایجاد کردیم. کنیایی‌ها مانند بسیاری از ما باور دارند که باید محصول را به صورت فیزیکی ببینند. نمایشگاه دائمی محصولات ایرانی از طریق پلتفرم اینترنتی هم قابل مشاهده است. محصولاتی که هنوز به تولید انبوه نرسیده یا در تیراژ مناسب قرار نگرفته، نباید اشتباه بازاریابی شوند و باید اطلاعات دقیقی از تولید داشته باشیم. در کنیا بارش باران بسیار مناسب است و محیط مناسبی برای کشت فرا سرزمینی و تولید محصولاتی استرکه نیاز به آب دارد
علاوه بر روند رو به افزایش تجارت. آفریقا می تواند دروازه برای تولید و صادرات محصولات ایرانی به کشورهای جهان باشد، تا علاوه بر بازارهای خود آفریقا، از طریق کشورهای این قاره تولیدات کشورمان را به اروپا و آمریکا صادر کنیم.
حسین گیوزاد، رئیس شرق افریقای وزارت امور خارجه، گفت: بازار محصولات ایرانی در این منطقه بسیار رونق دارد اما کمتر شرکت‌های ما به آن توجه می‌کنند. بعد از کشورهای همسایه بهترین کشورها برای صادرات خدمات فنی و مهندسی شرق افریقا است. تولید در این شرکت‌ها مزیت صادراتی هم دارد و میتواند از آنجا به کشورهای اروپایی و امریکایی با تعرفه پایین صادر شود. شرق افریقا از نظر منابع بسیار غنی است.
انواع بازار و مشتریهای آن
بازار واژه‌ای است که امروزه در بسیاری مجالس از آن سخن به میان می‌آید, بدون آن که در نظر گرفته شود که در حقیقت بازار چیست و چه تاثیری در تصمیمات مهم اقتصادی و اجتماعی و غیره می‌گذارد, برای مثال بسیار شنیده می شود که بازار تلفن همراه رو به رشد است, بازار فلان اتومبیل کساد است و یا بازار بورس ارزش سهام شرکت یا کارخانه‌ای پایین آمده است, اما واقعیت ین است که حتی عادت به کار بردن این کلمات و جملات نیز نیاز به اطلاعاتی در این خصوص دارد.هر چند واژه بازار نمایانگر مفهوم و معنای خود است, اما عالمان علم اقتصاد، بازار را مکان فیزیکی که خریداران و فروشندگان برای مبادله کالا و خدمات دور هم جمع می‌شوند, می‌دانند. به عبارت بهتر به معنای کل خریداران (مشتریان اعم از حقیقی و حقوقی) و فروشندگان (شرکت‌ها و کارگاه‌های تولیدی) کالای خود را مبادله می‌کنند. بنابراین بازار اتومبیل شامل فروشندگان اتومبیل (خودروسازان) و خریداران (مشتریان و مصرف کنندگان) است.گاه بازار صورتی بالقوه و گاه بالفعل به خود می‌گیرد که در صورت بالقوه بودن نیز بازار تابع شرایط محیط است. در وضعیت اقتصادی شکوفا و در حال رشد بازار بالقوه کاملاً متفاوت از بازار بالقوه در شرایط رکود اقتصادی است, اما در رابطه با شرکت‌ها در صورتی که گفته شود بازار بالقوه است به معنای حد نهایی تقاضا برای محصول است. این امر زمانی حاصل می شود که فعالیت‌های بازاریابی شرکت نسبت به رقبا افزایش یابد و به بالاترین حد خود برسد. در این صورت مدیریت بازرگانی شرکت‌ها نیروی خود را روی بهترین مناطق سرمایه‌گذاری کرده, بودجه مربوطه را به نحو مطلوب و بهینه میان این مناطق تقسیم می‌کنند. که لازمه این امر تشخیص بازار بالقوه مناطق و میزان تقاضا برای کل صنعت در این مکان برآورد می‌شود در کشورهای پیشرفته, برای هر صنعت, سازمان‌هایی وجود دارند که سهم هر شرکت را برای هر صنعت برآورد می‌کند و شرکت‌ها باید طبق شناخت بازارهای اصلی مالی آن سهم حرکت کرده و بازار خود را نسبت به رقبا حفظ کنند یا حداقل همراه آنها باشند. البته موقعیت کالا در بازار و پایگاهی که کالا در ذهن مشتریان در مقایسه با رقبا دارد, نیز در این امر تاثیر گذار است.هر کالایی ممکن است از جهت یک یا چند صفت در بازار مشهور شود. به عنوان مثال زمانی که یک اتومبیل در ذهن مصرف کنندگان به عنوان یک خودرو محکم در نظر گرفته شود, این صفت موقعیت آن کالا را در بازار مشخص می‌کند.بازارها هر چند به دو صورت بازار کالا, نوع کالایی که در بازار به فروش می‌رسد و بازار عوامل تولید, بر حسب تولیدکنندگان نیز می‌توانند تقسیم بندی شوند, اما به طور کلی بازارها به شکل بازار رقابت کامل, رقابت ناقص, رقابت انحصاری, بازار بین‌المللی و بازارهای چند ملیتی تقسیم بندی می‌شوند.
بازار رقابت کامل
در این گونه بازار تعداد زیادی از فروشندگان, کالاهای مشابهی را به تعداد زیادی از خریداران عرضه می‌کنند. از نظر اقتصادی هر گاه مبادله‌ای انجام می شود, یک نوع بازار ایجاد شده است. در بازار آنچه که بسیار دارای اهمیت است و پایه و اساسی برای ایجاد بازار است وجود عرضه و تقاضا است. عرضه و تقاضا تعیین کننده قیمت کالا به شمار می روند. هر چند که قیمت کالاها از نظر مشتریان بسیار مهم است و از دید آنها پوشیده نیست و بر حسب میزان و تعادل قیمت‌ها کالاها از سوی مشتریان خریداری می‌شوند. اگر مصرف کننده قادر به پرداخت هزینه کالا نباشد در حقیقت تقاضای او در بازار نادیده گرفته می شود و به عبارت دیگر تقاضایی برای اکتساب کالا نمی‌تواند داشته باشد. بنابراین مصرف کنندگان تقاضای خود را بر حسب قیمت تغییر می‌دهند. تولیدکنندگان نیز برای این که روند تولیداتشان مقرون به صرفه باشد باید عوامل تولید در دسترس خود را طوری با یکدیگر ترکیب کنند که بیشترین میزان تولید را با حداقل هزینه به دست آورند تا با فروش تولیدات خود سود قابل توجهی به دست آورده و بازار را در دست گیرند. در این بازار عواملی موثرند که از آن جمله همگن بودن کالاهاست. به این معنا که کالاهای واحدهای تولیدی در یک صنعت خاص در بازار کاملاً مشابه هستند به طوری که خرید از هر واحد تولیدی برای مصرف کنندگان بی تفاوت است. از آنجا که کالاهای تولیدی مشابه هستند, هیچ خریداری حاضر به خرید کالا با قیمت بالا نسبت به سایر واحدهای تولیدی نیست.
- تعداد زیاد تولیدکننده
- تعداد فروشندگان و یا تولیدکنندگان بسیار زیاد است که مقدار فروش هر کدام از آنها نسبت به کل میزان فروش بازار ناچیز است لذا فروشندگان به تنهایی قدرت در تعیین و یا تغییر جهت بازار ندارند.
- تعداد زیاد مصرف کننده
- در بازار رقابت کامل تعداد خریداران و مشتریان زیاد است, اما خرید آنها در مقایسه با خرید در بازار ناچیز است و لذا مصرف کنندگان و مشتریان نیز به تنهایی تاثیری در تعیین و یا تغییر قیمت کالا در بازار ندارند.
البته این عوامل در بازار رقابت کامل بسیار اهمیت دارند. برای کاملتر شدن این عوامل می‌توان از سیال بودن عوامل و صنایع تولیدی در بازار, شفافیت بازار و حداکثر سود مطلوبیت در بازار را نیز نام برد.
بازار انحصاری
بازارهای انحصاری نیز دارای شرایطی خاص هستند و این بازار برای کالاهایی همگن تنها یک فروشنده وجود دارد، قیمتی برای فروش کالا تعیین شده است که ورود برای سایر واحدهای تولیدی به بازار سود آور نیست و یا واحد تولیدی موجود عرضه و فروش مواد اولیه اساس برای تولید کالا را کنترل می‌کند. گاه نیز با روش تولید و تکنولوژی لازم برای تولید، کالا را در انحصار خود درمی‌آورد. همچنین گاهی از طرف دولت اجازه تولید انحصاری کالا را داشته یا به وسیله مقررات بازرگانی به وسیله دولت از واحد تولیدی حمایت می‌شود. البته قیمت کالا در بازار انحصاری برای انحصارگر به دلیل وجود یک عرضه کننده ثابت نیست. در این بازار واحد تولیدی انحصارگر در رابطه با قیمت کالا و رابطه میزان تولید کالا دو نوع تصمیم‌گیری اتخاذ می‌کند. اول آنکه میتواند قیمت کالای تولید شده را تعیین کند و تعیین مقدار فروش براساس این قیمت را برای حداکثر سود به عهده تابع تقاضای بازار بگذارد. دوم آنکه میتواند مقدار فروش را تعیین کند و اجازه دهد تابع تقاضای بازار قیمتی را تعیین کند که به ازای آن سود تولید کننده به حداکثر برسد. انحصارگر که صاحب بازار انحصاری است زمانی بازار را در حالت تعادل می‌داند که حداکثر سود را در کوتاه مدت به دست آورد. کسب حداکثر سود متوسط انحصارگر زمانی عملی می‌شود که بتواند میزان تولید را انتخاب کند که به ازای آن تابع درآمد نهایی مساوی با قیمت حداکثر سود است.
بازار رقابت انحصاری
در بازار رقابت انحصاری کالای فروشندگان بیشمار به جای اینکه با هم مشابه باشند از نظر کیفیت و یا بسته بندی با یکدیگر متفاوت است. در این بازار هدف جلب و جذب مشتری است. فروشندگان که همان واحدهای تولیدی هستند باید قیمت‌هایی را تعیین کنند که بتوانند مشتریان بیشتری را جلب و جذب کنند، زیرا در غیر این صورت مشتریان به کالاهایی با کیفیت مشابه و یا پایین‌تر، اما ارزان قیمت‌تر مراجعه می‌کنند. در این زمان است که رقبا بازار را به دست می‌آورند. در این بازار نقش تبلیغات و آگهی‌ها نمایان می‌شود و واحدهای تولیدی برای ایجاد تمایز و تفاوت میان کالاها و خدمات خود و سایر تولیدکنندگان به آگهی‌های تجاری متوسل می‌شوند. هرچند این سازمان و شرکت‌ها هزینه‌هایی برای جلب مشتریان متحمل می‌شوند، اما پس از مدت زمان کوتاهی با سودآوری بالا این هزینه جبران می‌شود که به این ترتیب تعادل در بازار رقابت انحصاری به وجود می‌آید.
بازار چند قطبی
این بازار در اغلب جوامع صنعتی، یعنی چند عرضه کننده در مقابل تعداد کثیری تقاضا کننده یا مشتری قرار گرفته‌اند. البته در بخش تولید چند فروشنده، تقاضای انبوه خریداران را به نحوی برآورده می‌کنند که اتخاذ سیاست هر یک از آنها در وضع بازار و وجود دیگر فروشندگان موثر باشد، در چنین حالتی بازار چند قطبی ایجاد می‌شود. تولیدکنندگان در این نوع بازار می‌توانند تاثیر زیادی بر قیمت بازار گذارند، اما نمی‌توانند به طور مستقل قیمت کالا را تعیین کنند. باید عکس‌العمل رقبا را در نظر گیرند، زیرا الگوی واکنش رقبا در این حالت میتواند اشکال زیادی به خود گیرد. به عنوان مثال حالتی از بازار چندقطبی میتواند وجود داشته باشد که در بنگاه‌های اقتصادی تصمیم به توافق با یکدیگر بگیرند که وضعیتی شبیه انحصار ایجاد می‌شود. در این حالت مقدار تولید، فروش و قیمت کالا مشابه وضعیت انحصاری تعیین می‌شود.
بازار بین‌المللی
در پنجاه سال گذشته، گسترش مبادلات کالا آن هم تا این اندازه که فاصله و مسافت فرهنگ‌ها را به چند گام تبدیل کرده، به ذهن هیچ انسانی خطور نمی‌کرد. هر چند امروز همه این کم و بیش در همه جای دنیا اتفاق افتاده است. شعار خودکفایی، جای خود را به شعارهایی نظیر تلاش برای یافتن جایگاهی مناسب در بازار بین‌المللی داده است. با توجه به این مسائل سازمان باید به صورت و شکلی از درک کامل محیط بازار بین‌المللی برسند. این بازار در دو دهه اخیر تغییرات شگرفی داشته است که موجبات ایجاد فرصت‌ها و موانع بسیاری شده است. حجم مبادلات بین‌المللی در صنایع اتومبیل سازی، الکترونیک و غیره رشد چشمگیری داشته است. شرکت‌های چند ملیتی علاوه بر گسترش فعالیت‌های بازار یابی خود، امکانات تولید خود رد کشورهای مختلف را افزایش داده‌اند که این گونه شرایط موجب ایجاد اقتصاد صنعتی در کشورهای جهان شده است و جهان را به سوی صنعتی شدن می‌کشاند. برخی کشورها صادرکنندگان عمده کالاهای صنعتی و سرمایه هستند. آنها مبادلات بسیاری با هم انجام می‌دهند و واردکنندگان مواد خام و کالاهای نیمه ساخته به شمار می‌آیند. همچنین این کشورها یا واردکنندگان بازار خوبی برای کالاهای صنعتی با ارزش افزوده کم و انواع گوناگون کالاهای مصرفی‌اند. هر چند بسیاری از کشورهای دنیا در تلاش هستند که از رقبا پیشی گیرند و بازار صادرات را به دست آورند.
بازارهای چندملیتی
شرکت‌های غول آسای چند ملیتی دست به ابداع یک سیستم کل زده‌اند. هر گاه که منع قانونی و فرهنگی برای فعالیت آنها وجود نداشته، آنها اهمیت مرزهای ملی را به حداقل رسانده‌اند و استراتژی‌های خود را بیشتر بر حسب جنبه‌های اقتصادی جهان ایجاد کرده‌اند. این شرکت‌ها تا حدود زیادی غیر سیاسی هستند و بیشتر به منافع سهامداران خود در هر نقطه که باشند علاقه‌مندند، تا منافع یک کشور خاص، چنانچه شرکتی به فروش مواد دارویی اشتغال دارد سودآورترین روش کار این است که استراتژی خود را بیشتر بر اساس بازارهای بین‌المللی طراحی کند تا بازار خاص یک کشور، هرچند آنچه که گفته شد تنها مثالی برای روشن شدن مطلب بود.این سیستم موجب شناخت بازارهایی می‌شود که به صورت بالقوه میتواند محصولات شرکت را جذب کرده یا شرکت خود را با ویژگی‌های آن بازار تطبیق دهد. در این بازارها ممکن است تنها احتیاج به سرمایه‌گذاری در تسهیلات تولیدی باشد. اگر بازار بالقوه مناسب سرمایه‌گذاری باشد این کار باید انجام شود. عوامل سیاسی و اجتماعی چنانچه به سودآوری قضیه تاثیر داشته باشند باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین بازار از بخش‌های ناهمگن از مصرف کنندگان تشکیل می‌شود. هدف از اینکه بازارها دسته بندی می‌شوند نیز شناسایی گروه‌های هم نیاز و هم پسند یا هم سلیقه در میان مشتریان است. در همه حال مشتریان حرف اول را می‌زنند و بازار بر اساس نظرات آنها تشکیل، تغییر و تداوم می‌یابد.
مکانیسم بنیادین بازار
در اقتصاد مبتنی بر بازار، تصمیم‌گیری در باره اختصاص منابع، توسط تعداد بیشماری تولیدکننده و مصرف کننده مستقل انجام می‌شود. در این میان تغییر سلیقه مصرف کنندگان از جمله این مکانیسم‌هاست که پیدایش تغییر در سلیقه مصرف کنندگان موجب می‌شود تااز طریق مکانیسم قیمت‌ها، تخصیص منابع تولید نیز با این تغییر هماهنگ شود. در این میان شناخت بازار کالا به افراد کمک می‌کند تا به این امر واقف شوند که چه چیزی تولید کنند و دیگر سخن این که قیمت در بازار به منزله صدور علایم انجام وظیفه می‌کند. قیمت‌ها با صدور علایمی سبب می‌شوند تا مقدار مصرف و تولید این کالا در برابر تغییرات قیمت واکنش نشان دهند. بنابراین قیمت‌ها در بازار به تولیدکنندگان نشان می‌دهند تا چه کالا و خدماتی تولید کنند و به مصرف کنندگان تعیین می‌کنند خرید چه کالایی و استفاده از چه خدماتی برای آنها مقرون به صرفه است.
مکانیزم‌های بازارهای بین‌المللی
مکانیزم‌های بازارهای بین‌المللی با بازارهای داخلی متفاوت است. در آنها مسائلی همچون: موازنه پرداخت‌های بین‌المللی، ارز خارجی، تعرفه و سود گمرکی کالاهای وارداتی، شیوه‌های بسیار گوناگون امور اعتبارات، شیوه‌های مختلف انتقال حق مالکیت کالاها از چه طریق تجارت متقابل و شیوه‌های گوناگون حمل و نقل مطرح است.
بازار خودرو کشور
با توجه به هزینه‌های سنگین واردات خودرو و قطعات یدکی آنها به نظر می‌رسد که این آزادسازی بتواند به تمام نیازهای منطقی کشور پاسخ دهد. لذا بازنگری در قسمت خودرو برای بهینه سازی آن ضروری است و صنعت خودروسازی در کشور نزدیک به نیم قرن سابقه فعالیت دارد. با این وجود صنعت خودرو کشور در چند سال اخیر توسعه درخور توجهی داشته و بخش اعظم نیازهای بازار داخلی را تامین و در بازارهای منطقه برای صدور حضور یافته است این پیشرفت‌ها برای اقتصاد ایران درخور توجه است
انواع بازارهای مالی
بازارهای مالی یا Financial Markets زیر مجموعه‌ای از نظام اقتصادی هستند که در آنها وجوه، اعتبارات و سرمایه شناخت بازارهای اصلی مالی در قالب قوانین و مقررات مشخصی، از صاحبان پول و سرمایه به سمت متقاضیان جریان دارد. به بیان ساده‌تر به بازاری که در آن دارایی‌های مالی مانند سهام، سپرده‌های سرمایه‌گذاری، طرح‌های بازنشستگی، انواع بیمه نامه‌ها و اوراق بهادار معامله می‌شود، بازار مالی گفته می‌شود که نقش یک واسطه بین خریداران و فروشندگان را ایفا می‌کند.
در واقع این بازارها شرایطی را فراهم می‌کنند تا افراد بتوانند اوراق بهادار خود را به فروش برسانند و یا در ازای پرداخت پول، صاحب قسمتی از سهام یک شرکت شوند و تیم آسان‌بورس تصمیم دارد تا در راستای آموزش بورس به توضیح جامع مفهوم فوق بپردازد.
کاربرد بازارهای مالی
بازارهای مالی پویا، منافع بسیار زیادی را برای نظام‌های اقتصادی فراهم می‌کنند که مهمترین آنها عبارتند از:
- تجمیع منابع خرد و تخصیص آنها به سرمایه‌گذاران
- کمک به کشف قیمت منابع به صورت غیر دستوری
- تقویت نقدشوندگی در نظام‌های مالی
- ایجاد ارتباط مشخص بین ریسک و بازده
- هدایت نقدینگی به مسیری درست و جلوگیری از رشد بازارهای ناسالم
- بهبود شفافیت در فعالیت‌های اقتصادی
- کمک به اعمال سیاست‌های پولی و مالی بانک مرکزی و دولت
انواع بازارهای مالی
بازارهای مالی بر اساس حق مالی، سررسید ابزار مورد معامله، ساختار سازمانی و زمان واگذاری در چهار دسته‌ی مختلف طبقه‌بندی می‌شوند:
بازارهای مالی بر اساس حق مالی
بازارهای مالی بر اساس حق مالی به دو دسته‌ی بازار بدهی و بازار سهام تقسیم می‌شوند:
بازار بدهی (Debt Market)
به بازاری که در آن ابزارهای بدهی مختلفی مانند اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه دولتی و اوراق مشارکت معامله می‌شود، بازار بدهی می‌گویند. این اوراق ممکن است متعلق به شرکت‌ها، دولت‌ها، بانک‌ها، شهرداری‌ها و سایر سازمان‌ها باشد.
بازار سهام (Stock Market)
به بازاری که در آن سهام از طریق بازارهای منسجم و قانون‌مند مانند بورس؛ توزیع و مبادله می‌شود، بازار سهام یا به اصطلاح بازار بورس گفته می‌شود. این بازار یکی از حساس‌ترین حوزه‌های اقتصاد است، زیرا به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که از طریق توزیع بخشی از مالیکت خود به سرمایه‌گذاران، سرمایه مورد نیاز خود را تامین کنند.
بازارهای مالی بر اساس سررسید ابزار مورد معامله
بازارها بر اساس سررسید ابزار مورد معامله به دو دسته‌ی بازار پول و سرمایه تقسیم می‌شوند:
بازار پول (Money Market)
به بازاری که در آن اوراق بهادار با سررسیدی کمتر از یک سال معامله می‌شوند و نرخ بهره متناسب با مدت زمان نگهداری اوراق تعیین می‌شود، بازار پول می‌گویند. سرعت نقدشوندگی بالا، ریسک عدم پرداخت پایین و کمتر بودن نرخ بهره نسبت به سایر بازارها، از جمله فاکتورهای مثبت در بازار پول می‌باشد.
بازار سرمایه (Capital Market)
به بازاری که خرید و فروش دارایی‌های مالی با سررسید بیش از یک سال یا بدون سررسید در آن انجام می‌شود، بازار سرمایه می‌گویند. بطور کلی این بازار فرایند هدایت و تخصیص منابع اقتصادی را تسهیل می‌کند و خود به دو بازار اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود:
- بازار اولیه: به بازاری که تشکیل سرمایه در آن اتفاق می‌افتد و اوراق بهادار برای اولین بار در آن عرضه و مبادله می‌شوند، بازار اولیه می‌گویند.
- بازار ثانویه: بازار ثانویه این امکان را فراهم می‌کند تا اوراقی که برای اولین بار در بازار اولیه عرضه شدند، دوباره قابلیت معامله داشته باشند و صاحبان این اوراق نگرانی از جهت خرید یا فروش آنها نداشته باشند.
بازارهای مالی از نظر ساختار سازمانی و قانون‌مندی
بازارهای مالی از نظر ساختار سازمانی و قانون‌مندی به چهار دسته‌ی بازارهای رسمی، بازارهای خارج از بورس، بازار سوم و بازار چهارم تقسیم می‌شوند:
بازارهای رسمی
بورس اوراق بهادار یکی از بازارهای رسمی سازمان‌یافته است که قوانین و شرایط سختگیرانه‌ای را برای پذیرش شرکت‌ها اعمال می‌کند؛ در واقع شرکت‌ها ابتدا از لحاظ میزان نقدینگی، شفافیت اطلاعات و ترازهای مالی مورد بررسی قرار می‌گیرند و سپس در این بازار پذیرفته می‌شوند.
بازار خارج از بورس
به بازاری که اوراق بهادار شرکت‌های پذیرفته نشده در بورس در آن معامله می‌شود، بازار خارج از بورس یا بازار مبتنی بر چانه‌زنی می‌گویند. این بازار دارای مکان فیزیکی جهت معامله نیست و شرایط آسان‌تری را برای پذیرش شرکت‌ها در نظر گرفته است.
بازار سوم
معمولاً سازمان‌ها و موسسات بزرگ سرمایه‌گذاری به دلیل حق کمیسیون شناخت بازارهای اصلی مالی و کارمزد کمتری که در بازار سوم وجود دارد، مشغول به فعالیت در این بازار هستند.
بازار چهارم
شرکت‌ها و سازمان‌هایی در این بازار فعال هستند که قصد انجام معاملات عمده و بلوکی را دارند. این شرکت‌ها برای اینکه در معاملات خود کارمزدی پرداخت نکنند، معمولاً به صورت مستقیم و بدون دخالت کارگزار وارد معامله می‌شوند.
بازارهای مالی بر اساس زمان واگذاری
بازارهای مالی بر اساس زمان واگذاری به دو دسته‌ی بازار آتی و بازار نقدی تقسیم می‌شوند:
بازار آتی (Future Market)
به بازاری که در آن اوراق مشتقه معامله می‌شود، بازار آتی یا بازار اوراق مشتقه نام دارد. اوراق مشتقه، قراردادی است که بر اساس آن صاحب اوراق موظف یا مختار است که در تاریخ مشخصی در آینده، یک دارایی را بخرد یا بفروشد.
بازار نقدی (Spot Market)
به بازاری که برای انجام فوری معاملات شامل خرید و فروش کالاها و اوراق بهادار تشکیل شده‌است، بازار نقدی می‌گویند. بازار نقدی در نقطه‌ی مقابل بازار آتی قرار دارد و از آنجا که معاملات این بازار در نقطه‌ای از زمان انجام می‌شود، به آن بازار نقطه‌ای نیز می‌گویند.
راهنمای سرمایه گذاری در ارز دیجیتال
به گزارش الفباخبر ، در این مقاله قصد داریم تا تمام نکات مهم جهت سرمایه گذاری در ارز دیجیتال را برای شما شرح دهیم.
بیشتر بخوانید:
7 روش برای عبور از بازار خرسی ارزهای دیجیتال
معرفی انواع روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال
سرمایه‌گذاران وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند؟
معرفی گام‌های مهم سرمایه گذاری در ارز دیجیتال
در ادامه با 7 گام مهم برای سرمایه گذاری در ارز دیجیتال آشنا خواهید شد:
1. شناخت و آگاهی
اولین گام در هر نوع سرمایه‌گذاری، آشنایی با چیزی است که قصد دارید روی آن سرمایه‌گذاری کنید. جهت سرمایه گذاری در ارز دیجیتال، ابتدا باید بدانید که روی چه ارز دیجیتالی میخواهید سرمایه‌گذاری کنید و از قبل راجع به آن ارز تحقیق و بررسی کرده باشید.
به هیچ عنوان به شنیده‌ها و حرف‌های دیگران اعتماد نکنید. اگر فکر می‌کنید که در حوزه کریپتو، مبتدی و تازه‌کار هستید؛ توصیه می‌کنیم که قبل از هرچیزی، با آموزش خرید و فروش ارز دیجیتال و نحوه ورود به بازار کریپتو آشنا شوید.
شما باید قبل از اقدام به سرمایه‌گذاری، زمانی را به مطالعه و تحقیق مفاهیم پایه کریپتو، ارزش کل، عرضه و تقاضا در بازار اختصاص دهید.
بعد از اینکه ارز دیجیتال مورد نظر خود را انتخاب کردید، باید با نحوه سرمایه‌گذاری و نحوه نگهداری ارز دیجیتال آشنا شوید. برای نگهداری ارزهای دیجیتال، باید از کیف پول مخصوص ارزهای دیجیتال استفاده کنید؛ بنابراین، لازم است تا با توجه به دستگاه خود (لپ‌تاپ یا تلفن همراه)، کیف پول مخصوص به دستگاه‌تان را نصب کنید.
2. نحوه خرید و فروش ارزهای دیجیتال
برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، بایستی با نحوه خرید و فروش ارزهای دیجیتال آشنا شوید. برای این منظور، روش‌های مختلفی مانند خرید از اشخاص معتبر، خرید و فروش توسط صرافی‌ها و انجام معاملات رو در رو وجود دارد.
بهترین روش، تحقیق درباره صرافی‌های ارز دیجیتال و انتخاب یکی از معتبرترین آنها است. در این راستا، صرافی‌های داخلی و خارجی بسیاری وجود دارند که با تحقیق و مشورت با افراد باتجربه، می‌توانید یکی از آنها را انتخاب کرده و با یک سرمایه اولیه، مسیر سرمایه‌گذاری خود را آغاز کنید.
اگر میخواهید “سرمایه گذاری در ارز دیجیتال” را کامل یاد بگیرید اینجا کلیک کنید
3. شناسایی ارزهای دیجیتال، با پتانسیل رشد بالا
شما به عنوان یک تریدر یا یک سرمایه‌گذار، بایستی پروژه‌ها و پیشینه هر ارز دیجیتال را مطالعه کرده و ارزهایی که پتانسیل رشد بالایی دارند را انتخاب کنید.
اگرچه ممکن است این ارزها نیز تحت تاثیر نوسان و تحولات بازار قرار گیرند؛ اما اگر بنیان‌گذار آنها پیشینه خوبی در این زمینه داشته باشد و آن پروژه اهداف مهمی را دنبال کند، آن ارز دیجیتال گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلندمدت خواهد بود.
4. استفاده از تجربیات دیگران
همواره تجربه‌هایی که هزینه زیادی برای آنها شده، ارزشمند هستند و می‌توانند چراغ راه مسیر شما باشند. در اکثر مواقع، تجربیات معامله‌گران و سرمایه‌گذاران در شکست‌هایشان مشابه یکدیگر است.
شما می‌توانید قبل از ارتکاب یک اشتباه، از احساسات مشابه این افراد درس بگیرید و آن مسیر اشتباه را انتخاب نکنید. بهتر این است که با مطالعه، منابع این اشتباهات را شناسایی کرده و نحوه رفتار با ان‌ها را یاد بگیرید.
5. سبد چینی
از دیگر نکات مهم و قابل توجه در سرمایه‌گذاری این است که تمام سرمایه خود را فقط به یک ارز دیجیتال اختصاص ندهید. یک جمله معروف در این زمینه می‌گوید: “همه تخم مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید”.
این جمله به این معناست که سرمایه‌گذاران باید دارایی‌های مختلفی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کرده و سرمایه در دسترس خود را بین آنها تقسیم کنند. این کار باعث می‌شود که سرمایه‌گذار شانس بیشتری برای کسب سود داشته باشد و اگر قیمت یکی از ارزها دچار ریزش شد، بتواند از باقی فرصت‌ها استفاده کند.
با تنوع در سبد سرمایه‌گذاری خود، شانس بیشتری برای کسب سود خواهید داشت.
6. ریسک‌پذیری
ریسک‌پذیری، از دیگر نکات مهم در سرمایه‌گذاری است. بازار کریپتو، یکی از سودآورترین بازارهای مالی است؛ اما همانطور که ممکن است قیمت یک ارز دیجیتال رشد خوبی داشته باشد، امکان سقوط قیمت لحظه‌ای آن هم وجود دارد. بنابراین؛ باید با انتخاب یک استراتژی قوی معاملاتی و مدیریت سرمایه، تا حد امکان ریسک معاملاتی خود را کاهش دهید.
7. غلبه بر احساسات
چگونگی غلبه بر احساسات، یکی از نکات کلیدی در امر سرمایه‌گذاری است. بازار ارزهای دیجیتال، به دلیل نوسانات قیمتی بالا، هیجانات بسیار زیادی دارد. یک سرمایه‌گذار موفق نباید تحت تاثیر احساسات و هیجانات بازار قرار بگیرد؛ چراکه ممکن است گرفتن تصمیمات هیجانی و احساسی در حین انجام معامله، ضررهای جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد.
عدم کنترل هیجان در بازار کریپتو، صدمات جبران ناپذیری به همراه دارد.
مزایای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال
- امنیت بالای فناوری بلاکچین: همانطور که می‌دانید؛ زیرساخت ارزهای دیجیتال بلاکچین است. هنگامی که یک ورودی در بلاکچین ایجاد و ثبت می‌شود، هرگز نمی‌توان آن را پاک کرد. علاوه بر این؛ با ذخیره داده‌های بلاکچین به صورت غیرمتمرکز، هیچ هکری نمی‌تواند به سادگی و با یک حرکت به کل زنجیره دسترسی داشته باشد. بنابراین؛ هر گونه اطلاعات ذخیره شده در بستر بلاکچین، برای همیشه ایمن خواهد بود.
- غلبه بر تورم: تعداد عرضه اکثر ارزهای دیجیتال محدود است؛ بنابراین مقدار آنها نمی‌تواند از کنترل خارج شود و در نتیجه تورمی برای آنها وجود ندارد. برخی از کوین‌ها دارای یک سقف کلی و برخی دیگر (مانند اتریوم) سقف سالانه برای عرضه دارند؛ اما در هر صورت، رویکرد پیش گرفته شده توسط دارایی‌های دیجیتال، از تورم به دور است.
- وجود یک سیستم مالی شفاف: بلاکچین و ارزهای دیجیتال جایگزین مناسبی برای سیستم‌هایی هستند که شخص ثالثی بر آنها نظارت دارد. فناوری بلاکچین باعث شده است که هر شخصی در هر نقطه جهان و بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای، در بازارهای مالی شناخت بازارهای اصلی مالی شرکت کند. عدم وجود یک واسطه در این سیستم مالی، آن را نسبت به سیستم‌های مالی سنتی شفاف‌تر کرده است.
معایب سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال
- نوسانات بالا: یکی از معایب سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، نوسانات زیادی است که در این بازار وجود دارد. همانطور که قیمت یک ارز دیجیتال میتواند به صورت سرسام‌آوری افزایش یابد، ممکن است به همان سرعت سقوط وحشتناکی را هم تجربه کند. این موضوع یکی از معایب اصلی سرمایه گذاری در ارز دیجیتال است که میتواند ارزش کوین‌ها را به خطر بیندازد.
- آسیب‌پذیری در برابر خطرات امنیتی: اگرچه ارزهای دیجیتال خطرات ناشی از وابستگی به بانک‌ها و واسطه‌های مرکزی را ندارند؛ اما این بدان معنی نیست که کاملا عاری از مشکلات امنیتی هستند. ممکن است شما کلید خصوصی دسترسی به کوین‌ها و به دنبال آن، تمام داراییتان را از دست بدهید. همچنین روش‌های مخرب زیادی برای سرقت ارزهای دیجیتال وجود دارد که از جمله مهمترین آنها می‌توان به هک، فیشینگ و … اشاره کرد.
در این مقاله درباره راهکارهای مناسب جهت سرمایه گذاری در ارز دیجیتال صحبت کردیم. به طور کلی؛ سرمایه‌گذاری در بازار کریپتو سود و ضرر فراوانی دارد که با شناخت و آگاهی از آن، می‌توان تجربه خوبی را رقم زد.
یک دانشجوی دکتری ارتباطات: صرف داشتن تحصیلات دانشگاهی باعث جذب فارغ‌التحصیلان ارتباطات در بازار کار نمی شود
شفقنارسانه- با شروع بازگشایی دانشگاه ها، شناخت رشته های تحصیلی و آینده بازار کار آنها اهمیت دارد. وضعیت رشته علوم ارتباطات و گرایش های مختلف آن هم همواره سوال خیلی از دانش آموختگان و علاقمندان به این حوزه بوده است. محبوبه داوودی، دانشجوی دکتری ارتباطات معتقد است این رشته برای فردی که مهارت داشته باشد، بازار کار خوبی دارد، با این حال صرف داشتن تحصیلات دانشگاهی موجب جذب شدن فرد در بازار کار نمی شود.
محبوبه داوودی با اشاره به آموزه های آکادمیک در رشته های علوم ارتباطات و مقایسه آن با دانش مورد نیاز در بازار کار به شفقنا رسانه می گوید:من فکر می کنم تفاوت آموزه های رشته ارتباطات با نیازهای بازار کار، خیلی است. به عبارتی نیازهای واقعی فضای کسب و کار در عرصه روابط عمومی، رسانه و پژوهش با کیفیت و محتوای دروس ارائه شده به روز و متناسب نیست و مهارت هایی به دانشجویان برای ورود به عرصه کار داده نمی شود. حتی برخی از اساتید نسبت به برخی علوم جدید مثل بحث های علوم اجتماعی محاسباتی بیگانه هستند و دید درست و روشنی نسبت به آن ها وجود ندارد. به عنوان مثال مباحث علوم شناختی، آینده پژوهی و… آشنایی وجود ندارد و ما دانشجویان هم چون تخصصی نداریم، وقتی وارد این حوزه ها می شویم با چالش های متعددی مواجه می شویم.
داوودی همچنین با تاکید بر عدم به روز رسانی محتوای دروس ارتباطات با توجه به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های دیجیتال می گوید: تقریبا می توان گفت محتوای دروس ارتباطات با توجه به شبکه های اجتماعی و رسانه های دیجیتال به روز رسانی نشده است. گاهی اساتید خودشان این تجدید نظر را در محتوایشان انجام داده اند، ولی در فضای اصلی وزارت علوم و سرفصل های اصلی مصوب چنین اتفاقی نیفتاده است. مگر اینکه برخی از اساتید محتوای جزوه های سال قبلشان را تغییر داده باشند. وگرنه همان جزوه های سال های قبلشان را تدریس می کنند که شبکه های اجتماعی سرعت نگرفته بودند و متناسب با ظرفیت ها، قابلیت ها و چالش های شبکه های اجتماعی نیست.
این دانشجوی دکتری علوم ارتباطات درباره وضعیت بازار کار رشته علوم ارتباطات و روزنامه نگاری می گوید: برای فردی که توانمند باشد و مهارت داشته باشد، بازار کار خوبی دارد. ولی صرف داشتن تحصیلات دانشگاهی موجب جذب شدن فرد در بازار کار نمی شود. به عنوان مثال بحث دیجیتال مارکتینگ اگرچه به فارغ التحصیلان رشته ارتباطات مرتبط است با این حال هیچ تخصص علمی نسبت به این قضیه ندارند.
او ادامه می دهد: بنابراین ظرفیت برای بازار کار وجود دارد ولی فارغ التحصیلان ارتباطات توانمند نیستند. بنابراین اگر از دانشجویان دکتری و ارشد از بازار کار این رشته بپرسیم، می گویند خوب نیست چون اکثر این افراد مهارت کافی برای ورود به بازار کار ندارند. دانشگاه و صنعت به معنای عام و خبرگزاری ها، روابط عمومی ها و رسانه ها به معنای خاص خیلی متصل به ساختار حقوقی نیستند. اگر هم اتصال هایی باشد، فردی است. یعنی استادی ارتباطاتی دارد و براساس آن دانشجویان خود را با بازار کار مرتبط می کند.
دیدگاه شما